تأثیر زمانبندی عمل های جراحی بر بهره برداری از ظرفیت اتاق عمل: مطالعه موردی در یکی از بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

مقدمه: عملکرد هیچ بخشی در بیمارستان بیشتر از اتاق عمل بر منابع مالی بیمارستان تأثیرگذار نیست و این واقعیت اهمیت تحلیل کارایی این بخش را دوچندان میکند.هدف از انجام این پژوهش بررسی بهره برداری از ظرفیت برخی اتاقهای عمل جراحی با استفاده از زمانهای ثبت شده در یکی از بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی است که طی آن 151 مورد عمل جراحی عمومی، ارتوپدی، چشم، و گوش و حلق و بینی در 53 روز فعالیت چهار اتاق عمل مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از ساختار محاسباتی طراحی شده در برنامه2010Excel تحلیل گردید. یافته ها: بر اساس یافته های این پژوهش، بهره برداری اتاقهای عمل ارتوپدی 68%، چشم 61%، جراحی عمومی 89% و ENT 86% محاسبه گردید. از 53 روز بررسی شده، اتاق های عمل 7 روز به طور بهینه، 27 روز کمتر از حد ظرفیت و 19 روز بیش از حد ظرفیت مورد استفاده قرار گرفتند. اتاق های عمل ارتوپدی و چشم کمتر از حد، و اتاق های جراحی عمومی و ENT بیشتر از حد ظرفیت مورد بهره برداری قرار گرفتند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت کارایی اتاق عمل، محاسبه بهره برداری اتاق عمل می تواند اطلاعات مفید و کاربردی را برای مدیران فراهم نماید. پیشنهاد می گردد ضمن ثبت دقیق زمان های شروع و پایان عمل های جراحی در نرم افزار محاسباتی، مطالعات مشابه در ابعاد وسیعترطراحی گردد تا بتوان عملکرد بیمارستانها را در زمان بندی مؤثر عملهای جراحی و بهینه سازی کارایی اتاق عمل بهبود بخشید.  

Keywords:

Operating room , Utilization , Efficiency , Scheduling. , اتاق عمل , بهره برداری , کارایی , زمان بندی.