تحلیل متغیر جنسیت در گفتمان غالب نویسندگان زن ایرانی بر اساس الگوی زبانی سارا میلز (مطالعه موردی: رمان های عادت می کنیم، انگار گفته بودی لیلی و پرنده من)
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
Abstract:
پژوهشگران جامعهشناسی زبان و منتقدان فمینیست، بهویژه فمینیستهای پسامدرن، نظریاتی درباره ویژگیهای زبانی آثار زنان و تفاوت آن با آثار مردان ارائه کرده و کوشیدهاند به این پرسش پاسخ دهند که «آیا اساسا زبان زنانه وجود دارد یا نه؟». در پژوهش حاضر، ضمن بررسی و نقد رویکردهای مختلف درباره ویژگیهای زبانی آثار زنان، بر الگوی زبانی مشترک آثار نویسندگان زن، به عنوان روشی برگزیده در تحلیل ویژگیهای زبانی، ادبی و اندیشگانی این آثار، تاکید شده است. مطالعه موردی این پژوهش، رمانهای عادت میکنیم (زویا پیرزاد)، انگار گفته بودی لیلی (سپیده شاملو) و پرنده من (فریبا وفی) است. این رمانها، بر اساس رویکرد زبانی سارا میلز، بررسی و تحلیلشدهاند. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که زبان زنانه در این آثار با بهرهگیری ازاینگونه تمهیدات بازگفته شده است: استفاده از توصیف، جزئینگری، زاویه دید زنانه، انتخاب شخصیتهای متعدد زن و نشانههای فرازبانی که خاص زنان است، در ساختار و در سطح اندیشگانی و محتوایی، به چالش کشاندن فرهنگ مردانه در برابر قالبهای شخصیت زنانه، تحول در شخصیت زنان نسبت به دورههای قبل و ارتقای جایگاه زنان به عنوان کنشگری اجتماعی.
Keywords:
Authors