ارزیابی آنتی ژن‌های پروتواسکولکس در تشخیص هیداتیدوزیس، قبل و بعد از عمل جراحی

مقدمه اکینوکوکوزیس بیماری انگلی مشترک بین انسان و حیوانات است که بر اثر ابتلاء به مرحله لاروی انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس ایجاد گردیده و دارای انتشار جهانی می­‌باشد. یکی از مشکلات مهم بیماران پس از جراحی احتمال عود بیماری است. به همین دلیل لازم است به منظور ارزیابی موفقیت یا شکست در درمان، بیمار به مدت طولانی مورد ارزیابی و پیگیری قرار داده شود. مواد و روش­‌ها برای تهیه آنتی‌ژن این انگل پروتواسکولکس‌­های، کیست­‌های تازه از کشتارگاه جمع‌­آوری و پروتواسکولکس­‌ها از این کیست­‌ها استخراج شد. از مجموع 180 سرم، 41 سرم مربوط به بعد از جراحی، 69 نمونه سرم بیماران قبل از جراحی، ۵۰ نمونه شاهد سالم و 20 نمونه سرمی هترولوگ جمع‌­آوری شد. در انتها آنتی ژن تهیه شده با روش‌­های SDS-PAGE و وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌­ها میزان حساسیت آنتی ژن 38 کیلو دالتون در بیماران مبتلا به انواع کیست­‌ها قبل و بعد از جراحی به ترتیب 67 و 83 درصد تعیین گردید. اختصاصیت آنتی ژن 38 کیلو دالتون در تشخیص بیماران هیداتیکی 100 درصد تشخیص داده شد و مشاهده گردید که تمامی بیماران مبتلا به کیست کبدی با یکی از آنتی‌ژن­‌های پروتواسکولکس واکنش نشان داده‌­اند در حالی‌که در بیماران مبتلا به کیست ریوی این رقم 66/6 درصد تشخیص داده شد.  نتیجه­‌گیری آنتی بادی‌­های اختصاصی IgG1 ,IgG و IgG4 مهمترین آنتی ­بادی‌­ها در تشخیص سرولوژیک اکینوکوکوزیس در مرحله فعال بیماری هستند و آنتی بادی­‌های زیر کلاس IgG و بویژه IgG4 جهت پیگیری بیماران پس از عمل جراحی مناسب­‌تر تشخیص داده شدند.

Keywords:

echinococcosis , Echinococcus granulosus , antigens , diagnosis , اکینوکوکوزیس , اکینوکوکوس گرانولوزوس , آنتی ژن , تشخیص