زهکشی به روش زیستیBiodrainage)
Publish place: 03rdWorkshop on Drainage and Environmental Engineering
Publish Year: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,980
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WDEE03_007
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1390
Abstract:
کشاورزی پایدار در اراضی فاریاب به وجود سیستم زهکشی طبیعی یا مصنوعی که نمک و آب اضافی را از خاک خارج می سازد، وابسته است . در بسیاری از مناطق زهکشی طبیعی ناکافی است و ایجاد زهکشی مصنوعی به صورت روباز یا زیرزمینی علاوه بر بروز مسایل زیست محی طی خیلی گران تمام می شود . در چنین مناطقی جا دارد که از روشهای دیگر برای انتقال آب و نمک اضافی استفاده گردد . روشهای نوین در زهکشی شامل زهکشی زیستی، زهکشی خشک و اگروفورستری هستند که در این مقاله زهکشی زیستی مورد توجه قرار گرفته است . هدف اصلی این روش ، استفاده پایدار و بهینه از اراضی فاریاب و جلوگیری از زهدار شدن و شوری اراضی حاصلخیز است. بر خلاف زهکشی مصنوعی که وابسته به وسایل مکانیکی است، زهکشی زیستی با کمک گیاهان در کنترل شوری و سطح ایستابی نقش دارند . گیاهان با نیروی محرکه کشش تعرقی، آب زیرزمینی را به اتمسفر پمپ می نمایند . این روش به عنوان یک روش کم هزینه و در عین حال مطمئن برای حل مشکلات زهکشی در مناطق خشک و نیمه خشک مطرح است. تأثیر این روش در کنترل آب و نمک به عواملی چون اقلیم، خصوصیات خاک، نوع محصول، روش آبیاری و کیفیت شیمیایی آب آبیاری وابسته است . این روش در مناطقی که سطح ایستابی بالا بوده و شدت تبخیر نیز زیاد است، عملکرد خوبی خواهد داشت . تأثیر این روش در کنترل سطح ایستابی به اثبات رسیده، ولی در مورد کنترل شوری نظرات مطمئن و روشنی مخصوصاً در استفاده طولانی مدت وجود ندارد . بهر حال این روش ممکن است در روند شوری مؤثر بوده و مشکل شوری را به تأخیر بیاندازند. زمین لازم برای احداث زهکشی زیستی در مناطق تحت آبیاری کمتر از 10 درصد است که در مقایسه با افت زمین در روشهای دیگر زهکشی تفاوت چندانی ندارد . در زهکشی زیستی نکات زیر قابل توجه است؛گیاهان بکار رفته باید قادر به رشد در منطقه باشند و میزان مصرف آب یا شدت تعرق در آنها بالا باشد ، گونه های مذکور باید مثمر ثمر بوده و عملکرد خوبی داشته باشند ، تا حد امکان به شوری مقاوم بوده و از ریشه های نسبتاً عمیقی برخوردار باشند تا بتوانند آب را از سفره جذب نمایند . علاوه بر موارد فوق ، کشت آنها باید مورد پذیرش عموم مردم قرار گرفته و تاثیرات زیست محیطی آنها نیز ارزیابی شود . بهترین راه نگهداری و حفاظت از زهکشی زیستی استفاده از نیروهای محلی و مشارکت آنان در این امر می باشد
Keywords:
Authors
عبدالمجید لیاقت
دانشیار گروه آبیاری دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :