سنجش تاثیر شاخصهای ساختار فضایی شبکه ارتباطی بر فرسودگی حاصل از نفوذناپذیری (مطالعه موردی: بافتهای فرسوده شهر زنجان)
Publish place: Motaleate Shahri، Vol: 8، Issue: 31
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 148
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_URBS-8-31_006
تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1399
Abstract:
امروزه یکی از مشکلات اساسی، فرسودگی بافتهای شهری ناشی از کمبود دسترسی و نفوذناپذیری است. مطالعات انجام شده بر روی بافتهای فرسوده نشان میدهد که عامل اصلی فرسودگی براساس معیار نفوذپذیری بیشتر ناشی از ضعف ساختار فضایی شبکه معابر است. بنابراین آنچه در وضعیت موجود بررسی آن مهم شده، سنجش میزان تأثیرگذاری ارزشهای ساختار فضایی بر میزان فرسودگی در معابر با عرضهای کمتر از شش متر است که میتواند کمک مؤثری در شناخت و بهبود وضعیت موجود اینگونه بافتها داشته باشد. این پژوهش با هدف سنجش رابطه شاخصهای ساختار فضایی شبکه ارتباطی از منظر چیدمان فضا با فرسودگی ناشی از شاخص نفوذناپذیری با استفاده از روش رگرسیون لجستیک انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی _ تحلیلی بوده که اطلاعات نظری آن از طریق مطالعات کتابخانهای جمعآوری گردید. با توجه به این که تاکنون تحقیقات انجام گرفته در بررسی ساختار فضایی شبکه ارتباطی از منظر چیدمان فضا متکی بر تحلیل کمی شاخصهای آن و یا تحلیل گرافیکی بوده، در تحقیق حاضر سعی بر آن شده تا با تولید نقشه عرض معبر کل بافت فرسوده و کد دهی و الحاق آن به این شاخصها برای سنجش رابطه بین آنها از روش سنجش و اندازهگیری آماری استفاده شود و از این زاویه نیز موضوع مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور برای پاسخگویی به سئوالات پژوهش، رابطه بین متغیرهای مستقل ساختار شبکه معابر و متغیر وابسته نقوذپذیری به کمک رگرسیون لجستیک بررسی شد. از این رو در بافتهای فرسوده شهر زنجان بنا به نتایج حاصله از آماره والد، نشان داد که متغیر همپیوندی فراگیر و انتخاب تأثیر معنیداری بر فرسودگی ناشی از شاخص عرض معبر بافت فرسوده شهر زنجان ندارد. در صورتی که متغیر اتصال (با کمترین تغییر) و سپس همپیوندی محلی، تأثیر معنیداری بر افزایش یا کاهش میزان فرسودگی در وضعیت موجود دارد؛ چنانچه این معنیداری در سطح پنجدرصد خطا با فرسودگی در عرضهای کمتر از شش متر وجود داشته است. این نتیجه برای مقدار اتصال با نسبت بخت 358/0 بیشترین موفقیت را در کاهش میزان فرسودگی نسبت به شاخص همپیوندی محلی با نسبت بخت 443/0 دارد. این مسئله بیانگر آن است که بهبود اتصال و همپیوندی محلی در بافتهای فرسوده شهر زنجان از عوامل مهم در کاهش میزان فرسودگی خواهد بود.
Keywords:
Authors
زینب علی ابادی
دانشجو
محمود محمدی
معاون پژوهشی شهرداری اصفهان و استادیار دانشگاه هنر اصفهان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :