تأثیر سرمایه‎ گذاری مستقیم خارجی و حکمرانی خوب بر اشتغال در کشورهای در حال‎ توسعه

سرمایه ‎گذاری مستقیم خارجی، یکی از منابع مهم تأمین‎ کننده سرمایه کشورها محسوب می‎ شود. دانش و تکنولوژی با سرمایه ‎گذاری مستقیم خارجی به کشور میزبان وارد شده و منجر به افزایش رقابت، تخصیص بهینه منابع، افزایش مهارت نیروی کار، افزایش بهره ‎وری و در نهایت افزایش اشتغال و رشد اقتصادی کشور میزبان می ‎گردد. از طرف دیگر، با توجه به نقش تصمیم ‎گیرنده و سیاست ‎گذاری دولت، دولت ‎ها به عنوان مهم ‎ترین عامل تأثیرگذار در رشد و توسعه اقتصادی محسوب می ‌شود. حکمرانی خوب هم از طریق جذب سرمایه ‎گذاری خارجی بر اشتغال اثر گذاشته و هم با بهبود فضای سیاسی، حمایت از حقوق مالکیت و حسن اجرای قراردادها موجب افزایش اشتغال می ‌گردد؛ لذا با بهبود شاخص‌ های حکمرانی خوب، سیاست ‌های اقتصادی از جمله سیاست افزایش اشتغال با کامیابی بیشتری رو به ر‌و خواهد شد. در این راستا با استفاده از الگوی داده ‌های پانل برای دوره زمانی ۲۰۱۴-۲۰۰۰، اثر سرمایه‎گذاری مستقیم خارجی و حکمرانی خوب بر اشتغال برای کشورهای در حال ‌توسعه بررسی و با بهره ‎گیری از روش EGLS به تخمین مدل پرداخته شد. نتایج نشان می ‌دهد که متغیر سرمایه ‎گذاری مستقیم خارجی تأثیر مثبت و معناداری بر اشتغال در کشورهای در حال‎ توسعه دارد؛ اما متغیر حکمرانی خوب دارای تأثیر منفی می ‎باشد.

Keywords:

سرمایه‎ گذاری مستقیم خارجی , حکمرانی خوب , اشتغال , رشد اقتصادی , کشورهای در حال ‎توسعه