ارزیابی کیفیت هوا در بخشهای مختلف بیمارستانی با تأکید بر نمونه برداری از بیوآئروسلها و شمارش ذرات معلق هوا در سال 139

مقدمه: سالیانه صدها میلیون بیمار از عفونت­های بیمارستانی در جهان رنج می­ برند که برجسته­ ترین پیامد آن مرگ و تحمیل هزینه­های گزاف مالی به­ نظام­های درمانی است. حفظ کیفیت هوای مناسب در بیمارستان­ها برای پیشگیری از وقوع این دسته عفونت­ها بسیار مهم است. کیفیت هوای داخل (IAQ) می­تواند بر اساس نمونه­ برداری از بیوآئروسل­ها و شمارش ذرات معلق هوا انجام گردد. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کیفیت هوا با تأکید بر تراکم بیوآئروسل­ها و ذرات معلّق هوا در بخش­های مختلف بیمارستانی در استان قزوین بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، هوای 7 بخش داخلی بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه­ برداری از هوا بر اساس استاندارد NIOSH و ایمپکتور اندرسن مجهز به محیط کشت TSA و سابرودکستروز آگار در فلوی L/min 3/28 و به­مدت 10 دقیقه انجام شد. نمونه­ ها پس از انکوباسیون و شمارش بر حسب CFU/m3 گزارش شدند. شمارش ذرات معلّق هوا با استفاده از دستگاه ChinaWay  مدل CW-HPC200(A) صورت گرفت. یافته­ ها: حداقل میانگین تراکم قارچی و کل در بخش­های پاتولوژی و آزمایشگاه و حداکثر غلظت درCCU  وICU  به­ ثبت رسید. میانگین ذراتPM2.5    و PM0.3، n/m3 189و n/m3 100499 بود. آزمون اسپیرمن همبستگی معنی­ داری بین ذرات PM0.3 و آلودگی کل میکروبی نشان داد. نتیجه­ گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت بیوآئروسل­ها در محیط داخل بیش­تر از هوای آزاد بود که می­تواند مرتبط با حضور بیماران، فعالیت آن­ها، سیستم تهویه و پاک سازی نامناسب باشد. لذا پایش مستمر، ارتقاء استاندارهای پاک سازی و سیستم تهویه جهت بهبود کیفیت هوای داخل به­ خصوص در بخش­ های بیمارستان پیشنهاد می­گردد.

Keywords:

Indoor Air Quality , Bioaerosol , Hospital , Particulate Matter , کیفیت هوای داخل , ذرات معلق , بیوآئروسل‌ , بیمارستان