نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور با نگاهی به زبان فارسی
Publish Year: 1393
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 308
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JLW-2-5_006
Index date: 3 March 2021
نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور با نگاهی به زبان فارسی abstract
این مقاله به معرفی نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور میپردازد. نظریۀ نامنگری اشتکاور نظریهای شناختمحور است که نیازهای نامگذاری جوامع زبانی را مدنظر قرار میدهد و بر نقش فعال و ظرفیت شناختی مبدع یا واژهساز در خلق واژه تأکید میکند. هدف از نگارش این مقاله، توصیف نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور است، ضمن آن که تلاش خواهد شد با اراﺋۀ نمونههایی از واحدهای واژگانی زبان فارسی، مبانی این نظریه تبیین و ارزیابی شود. تحلیل دادهها نشان داد که با توجه به طرحوارۀ نظریۀ نامنگری و وجود هفت سطح یعنی جامعۀ زبانی، واقعیت فرازبانی، سطح مفهومی، سطح معنایی، سطح نامنگری، سطح نامگیری و سطح واجی و همچنین با وجود پنج نوع واژهسازی مفروض در این نظریه میتوان نظامهای واژهسازی را توصیف و تبیین کرد.
نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور با نگاهی به زبان فارسی Keywords:
نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور با نگاهی به زبان فارسی authors