نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور با نگاهی به زبان فارسی
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 231
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLW-2-5_006
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1399
Abstract:
این مقاله به معرفی نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور میپردازد. نظریۀ نامنگری اشتکاور نظریهای شناختمحور است که نیازهای نامگذاری جوامع زبانی را مدنظر قرار میدهد و بر نقش فعال و ظرفیت شناختی مبدع یا واژهساز در خلق واژه تأکید میکند. هدف از نگارش این مقاله، توصیف نظام واژهسازی در چارچوب نظریۀ نامنگری اشتکاور است، ضمن آن که تلاش خواهد شد با اراﺋۀ نمونههایی از واحدهای واژگانی زبان فارسی، مبانی این نظریه تبیین و ارزیابی شود. تحلیل دادهها نشان داد که با توجه به طرحوارۀ نظریۀ نامنگری و وجود هفت سطح یعنی جامعۀ زبانی، واقعیت فرازبانی، سطح مفهومی، سطح معنایی، سطح نامنگری، سطح نامگیری و سطح واجی و همچنین با وجود پنج نوع واژهسازی مفروض در این نظریه میتوان نظامهای واژهسازی را توصیف و تبیین کرد.
Keywords:
Authors