بررسی نظریه سقط جنین قبل و بعد از ولوج روح از منظر فقه و حقوق

پدیده سقط جنین یکی از معظلات مهم اجتماعی است که از ادوار دور تا کنون همواره از چالش های مهم جوامع بشری بوده است. همچنین این مسئله و احکام مربوط به آن در فقه اسلامی از مسائل مهمی است که معرکه آراء فقهای فریقین از گذشته تاکنون بوده است آراء فقها در این باب را می توان منحصر در دو زمان دانست: ۱. قبل از ولوج روح ۲. پس از ولوج روح بررسی آراء فقهای تشیع بیانگر این است که در مسئله سقط جنین در صورتی که جان یا سلامتی مادر در خطر باشد می توان قائل به جواز این عمل شد. آراء مکاتب مختلف فقهی اهل سنت هم به سه دسته تقسیم می شود که برخی قائل به جواز، برخی قائل به کراهت و برخی قائل به حرمت شده اند. قانونگذار در ق.م.۱. راجع به جواز و یا عدم جواز بحث نکرده، لکن ذیل موادی (۷۱۶، ۳۰۶ الی ۷۲۱) به بیان مقدار دیه جنین در مراحل مختلف پرداخته است. مبحث دیگری که مطرح شده اما بحث از آن در برخی از کتب فقهی مغفول مانده، سقط جنین ناشی از زنا می باشد که فقهای معاصر در زنای با رضایت طرفین قال به عدم جواز و در زنای با قهر و غلبه قائل به جواز به دلیل عسر و حرج ناشی از این بارداری برای مادر شده اند.

Keywords:

سقط جنین , جنین , سقط جنین ناشی از زنا , تجاوز به عنف , ولوج روح