قابلیت اراضی کشت و توسعه گیاه دارویی آنغوزه با رویکرد اقلیمی مطالعه موردی: استان کهگیلویه و بویراحمد

هدف اصلی از تعیین قابلیت اراضی، پیش­بینی ظرفیت ذاتی واحدهای اراضی برای کاربری خاص در طی یک دوره طولانی و پایدار است. پژوهش حاضر باهدف شناخت نواحی مستعد و قابل توسعه اراضی مرتعی استان کهگیلویه و بویراحمد برای کشت گیاه دارویی آنغوزه[1] در رابطه با نیازهای مطلوب اقلیمی بر اساس روش­های تصمیم­گیری چندمتغیره در محیطGIS است. برای دستیابی به هدف پژوهش، پایگاه داده­های اقلیمی شامل دما، بارش، رطوبت، تعداد روزهای یخبندان وساعت­های آفتابیمجموع ۲۳ایستگاه هواشناسیو باران­سنجی از زمان تأسیس تا سال۱۳۹۷وداده­های فیزیوگرافی: ارتفاع، شیب، جهت شیب، کاربری اراضی وبافت خاک در قالبنقشه­های موضوعی تهیهو طبقه‌بندی شد. سپس با استفاده از مدل تحلیل رابطه­ای[2]، تلفیقو وزن دهیلایه­هادر محیط GISانجامو درنهایت نقشه نهایی قابلیت اراضی آنغوزه برای استان تهیه شد.نتایج مدل­سازی نشان داد کهاراضی دارای اولویت مناسب، با بیش از ۱۲۲۰۰۰ هکتار برابر با ۸ درصد مساحت استان است. اراضی دارای اولویت متوسطبا برخی محدودیت­های محیطی ۹۸۰۰۰ هکتار از زمین­های استان را پوشش می­دهد. غالب اراضی باقابلیت توسعه کشت گیاه آنغوزه در زمین­های مرتعی خوب، پهنه­های با بارندگی بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلی­متر، دامنه­های آفتاب­گیر جنوبی،زمین­های با بافت خاک سبک شنی لومی، نقاط ارتفاعی بالای۲۰۰۰ متر و شیب­های تند بالای ۲۰ درصد هستند. به‌طوری‌که این مشخصات محیطی بیشتر در منطقه سردسیر بویراحمد پای دامنه­های کوهستان زاگرس قرار دارند. بیش از ۷۱درصد استان به دلایل مختلف قابلیت کشت و توسعه گیاه آنغوزه را ندارد. مهم‌ترین دلایل محدودیت کشت و توسعه این گیاه، کاربری­های زراعی، باغی، جنگلی و اراضی مسطح و جهت شیب­های شمالی است. 1 Ferula assafoetida [2]Relational Modeling

Keywords:

آنغوزه , گیاهان دارویی , قابلیت اراضی , رویکرد اقلیمی , کهگیلویه و بویراحمد