اولویت‌بندی عوامل مؤثر در احداث پارکینگ‌های مکانیزه با استفاده از روش ANPF و دیمیتل فازی(نمونه موردی: شهر چالوس)

چالوس یکی از شهرهای مهم شمال ایران می‌باشد که از یک طرف به دلیل جمعیت زیاد و از طرفی به دلیل عملکرد فرااستانی و توریستی بودن آن، روزانه پذیرای سفرهای زیادی می‌باشد. این امر منجر به افزایش بسیار زیاد سطح ترافیک در معابر آن شده است. لذا احداث پارکینگ از ضروری‌ترین زیرساخت‌های حمل و نقل منطقه است. هدف از این پژوهش اولویت‌بندی عوامل مؤثر در احداث پارکینگ‌های مکانیزه در شهر چالوس می‌باشد. با مرور ادبیات تحقیق و نظر خبرگان تعداد 11 معیار شامل طرز دید و نگرش مسئوولین، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، راحتی نقل و انتقال، ظرفیت تولید، هزینه سرمایه‌گذاری، همکاری با مراکز جاذب سفر، میزان سود، میزان تقاضای مردم، خدمات پس از فروش ، استفاده از فناوری‌ و تکنولوژی و کیفیت محصول به عنوان معیارهای مؤثر در زمینه‌ی توسعه پارکینگ‌های مکانیزه شناسایی شدند. با بهره‌گیری ار نظرات خبرگان روابط تأثیرپذیری و تأثیرگذاری متقابل عناصر به صورت امتیاز عددی بدست‌ می‌آید سپس با استفاده از روش ANPF به اولویت‌بندی معیارها پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد معیارهای هزینه سرمایه‌گذاری ، طرز دید مسئوولین، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، میزان سود، میزان تقاضای مردم، استفاده از فناوری و تکنولوژی، کیفیت محصول، ظرفیت تولید، راحتی نقل و انتقال، همکاری با مرکز جاذب سفر و خدمات پس از تولید حائز رتبه‌های اول تا یازدهم در زمینه توسعه پارکینگ‌های مکانیزه می‌باشند.

Keywords:

پارکینگ مکانیزه , اولویت‌بندی , روش دیمیتل فازی , روش ANP فازی , شهر چالوس