سنجش و ارزیابی وضعیت مولفه‌های زیست‌پذیری خیابان از دیدگاه شهروندان (مطالعه موردی: خیابان ولیعصر تهران)

چکیده در حال حاضر خیابان­ها به مثابۀ موجودات زنده، نیازمند سرزندگی و زیست­پذیری هستند. خلق و ارتقای زیست­پذیری در یک فضای شهری علی­اخصوص، مستلزم همسو بودن ویژگی‌‌های فضا در پاسخگویی به نیازهای شهروندان بوده که به نوبۀ خود می‌تواند افزایش حضور مستمر و کیفیت زندگی آنها را به دنبال داشته باشد. این پژوهش با هدف سنجش و ارزیابی مولفه­های زیست­پذیری در خیابان ولیعصر تهران صورت گرفته است. جامعة آماری موردِ بررسی شامل شهروندان خیابان ولیعصر و حجم نمونه در این پژوهش 150 نفر  بوده است. روش نمونه­گیری به صورت نمونه­گیری تصادفی می­باشد. این پژوهش از‌‌نظر هدف، کاربردی و برمبنای راهبرد پژوهش، از نوع پیمایشی است و از ابزار پرسش‌‌نامه برای جمع‌‌آوری داده‌‌ها استفاده شده است.  روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (815/0) به دست آمد. برای تحلیل داده­ها رگرسیون چند متغیره، آماره تی تک نمونه­ای و آزمون کروسکال با استفاده از نرم­افزار spss استفاده شد. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که بین پایگاه اجتماعی- اقتصادی شهروندان و میزان زیست­پذیری خیابان ولیعصر با مولفه­های تحصیلات و مدت سکونت در آن رابطه معناداری وجود دارد. یافته­های دیگر نشان داد در بین مولفه­های مورد مطالعه، بعد زیست محیطی با میانگین (89/2) دارای بیشترین رتبه بوده و پس از آن به ترتیب بعد فرهنگ و پایداری اجتماعی (49/2) در رتبه دوم، بعد حمل و نقل (28/2) در رتبه سوم، بعد بهداشت و سلامت (18/2) در رتبه چهارم، بعد مسکن (90/1) در رتبه پنجم و در نهایت بعد اقتصادی (87/1) در رتبه ششم قرار دارد. در نهایت می­توان نتیجه گیری کرد توزیع مولفه­های زیست­پذیری از نظر شهروندان در خیابان ولیعصر به صورت یکسان بوده است

Keywords:

واژگان کلیدی: زیست‌پذیری , زیست‌پذیری خیابان , سرزندگی شهری , کیفیت زندگی , خیابان ولیعصر تهران