میزان سلنوپروتئین P و استرس اکسیداتیو در سرم بیماران دیابتی تیپ 2 و ارتباط آنها با سطح گلوکز و پارامترهای لیپیدی خون

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 504

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICTE06_025

تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1399

Abstract:

دیابت ملیتوس نوع2 یک نوع اختلال متابولیکی پیچیده بوده که عوامل استرس اکسیداتیو در ایجاد و پیشرفت آنموثر هستند. سلنوپروتئین (SelP) P به دلیل نقشی که در استرس اکسیداتیو و نیز مقاومت به انسولین دارد، سطوح آن در دیابت نوع 2 میتواند از اهمیت بالایی برخوردار باشد. بر این اساس در این مطالعه به بررسی میزان SelP و شاخص های استرس اکسیداتیو در سرم بیماران دیابتی تیپ 2 و تعیین میزان همبستگی آنها با سطح سرمی گلوکز و پارامترهای لیپیدی پرداخته شد. تعداد 90 نفر در این مطالعه شرکت کردند که این تعداد شامل 45 فرد مبتلا به دیابت نوع 22) 2 مرد و 23 زن) و 45 فرد کنترل همسان سازی شده بر اساس سن، جنس و شاخص توده بدنی (BMI)22) مرد و 23 زن) بود. سپس از افراد مطالعه 10 میلی لیتر خون گرفته شد و پس از جداسازی سرم، سطح سرمی SelP با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری گردید. میزان سطح سرمی HbA1c، FBS و پروفایل لیپیدی بوسیله اتوآنالایزر بررسی گردید. به منظور بررسی نمونه های سرمی از نظر استرس اکسیداتیو، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (Total Antioxidant Capacity) براساس احیای یون فریک توسط قدرت آنتی اکسیدانی با روش FRAP اندازه گیری گردید و نیز به منظور ارزیابی از نظر پراکسیداسیون لیپیدی مالون دی الدئید با روش فلوریمتری اندازه گیری شد. سطح سرمی SelP در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود .(p <0.001) همچنین سطح سرمی TAC و MDA در گروه بیماران در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب کاهش و افزایش معناداری نشان داد .(p <0/001) در بررسی دیگر مشاهده شد در افراد مورد مطالعه ارتباط معنادار و مستقیمی بین غلظت سرمی SelP و سطوح TG, VLDL-C ,FBS ,HbA1Cو MDA وارتباط معکوس و معناداری بین غلظت سرمی SelP با میزان سرمی TAC وجود دارد. همچنین نشان داده شد که در افراد مورد مطالعه سطح سرمی TAC با سطوح TG, VLDL-C ,FBS ,HbA1Cو TC ارتباط معکوس و معناداری دارد. همچنین نشان داده شد که در افراد مورد مطالعه سطح سرمی MDA با سطوح VLDL-C ,FBS ,TG ,HbA1C ارتباط مستقیم و معناداری دارد. بر اساس یافته های این مطالعه به نظر می رسد سطوح بالای SelP از طریق مسیرهای استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری دیابت نوع 2 نقش داشته باشد.

Authors

امیرحسین افتخاری

گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران

فاطمه ازلگینی

استاد گروه بیوشیمی بالینی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران

محسن فیروزرای

استاد گروه بیوشیمی بالینی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران