بررسی اثرمقایسه ای روی و نیکل واثرمحافظتی عنصرروی بر پارامترهای تیروئید در رت نر

نیکل از جمله عناصر سمی است که با پراکندگی وسیع در محیط به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربه فرد خود در صنایع استفاده میشود.تماس انسان با این فلز به طور بالقوه اثرات پاتولوژیکی زیادی را دربردارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرمحافظتی روی بر کاهش تاثیرات مخرب نیکل بر پارامترهای سرمی مربوط به غده تیروئید است. در این آزمایش تجربی 48 سر موش صحرایی نر با میانگین وزنی 250-300 گرم به صورت تصادفی به چهارگروه شامل: تیمار نیکل ، تیمارروی، روی به همراه نیکل و کنترل تقسیم شدند. گروه اول روزانه سرم فیزیولوژی حاوی نیکل به میزان 5 mg/kg ، گروه بعدی روزانه 1 mg/kg روی، گروه سوم ترکیبی از 5 mg/kg نیکل و 1 mg/kg کلرید روی به صورت زیرصفاقی دریافت کردند، گروه کنترل نیز تنها سرم فیزیولوژی دریافت نمودند. پس از پایان آزمایش در زمانهای 15 و 45 روز، حیوانات کشته و سرم خون آنها جدا شده و پارامترهای سرمی مربوط به غده تیروئید اندازه گیری گردید. نتایج بهدست آمده درمقایسه با گروه کنترل نشان میدهد که نیکل سبب افزایش معنیدار (P<0.05) هورمون TSH، و کاهش معنی دار (p<0.05) هورمونهای T3 و T4 سرمی گردیده است. در تیمار حیوانات با روی در بلندمدت نیز افزایش هورمون TSH و کاهش هورمونهای T3، T4 مشاهده گردید که درمقایسه با گروه کنترل معنادار نبود، در گروه های دریافتکننده همزمان دو عنصر، با بروزکاهش اثر نیکل برروی هورمونهای تیروئیدی شاهد نقش حفاظتی روی در برابرآثار مخرب نیکل بودهایم. درمجموع میتوان گفت در حالیکه تزریق طولانی مدت نیکل منجر به کمکاری غده تیروئید میگردد، روی میتواند اثرات سمی این عنصر را تعدیل کند.

Keywords:

روی , نیکل , T3 , T4 , TSH