بررسی جامعه شناختی موانع اجتماعی توسعه گردشگری ورزشی در شهر تهران(مورد مطالعه: تحلیل نظرات مدیران ورزشی مناطق 22 گانه شهرداری تهران)

مقدمه با توجه به اینکه امروزه گردشگری ورزشی، یک صنعت جدید محسوب می شود و به سرعت در حال رشد می باشد و مورد  توجه بسیاری از برنامه‌ریزان و خط‌مشی‌گذاران می باشد، لذاپژوهش حاضر به بررسی جامعه شناختی موانع اجتماعی توسعه گردشگری ورزشی در شهر تهران با تحلیل نظرات مدیران ورزشی پرداخته است. روش کار پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده است. این پژوهش از  خرداد تا اردیبهشت 1399 و در دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز انجام شده است حجم نمونه در این پژوهش شامل 17 نفر می باشد. نمونه­گیری در مرحله اول پژوهش به صورت نظری که نوعی نمونه­گیری هدفمند است.کلیه تحلیل­های آماری با کمک نرم افزار MAXQDA12 انجام گرفت. نتایج نتایج تجزیه و تحلیل مصاحبه های انجام شده نشان داد که تعداد 20 کد استخراج گردید که در بخش موانع اجتماعی زیرساختی سه مقهوم ضعف تکنولوژی و دانش نظری و علمی در بخش گردشگری ورزشی، قوانین مختلف دست و پاگیر در مورد صدور ویزا، گمرکات و مدت اقامت گردشگران و عدم ارائه‌ی امکانات و خدمات رفاهی مناسب و در بخش موانع اجتماعی مدیریتی سه مقهوم تفاوت در سیاستگذاری‌ها، رویه‌ها و نبود استراتژی روشن در مورد گردشگری ورزشی عدم کنترل و نظارت بر فعالیت واحدهای گردشگری ورزشی و فقدان برنامه‌ریزی صحیح، دقیق و علمی برای توسعه‌ی گردشگری ورزشی و در بخش موانع اجتماعی مدیریتی سه مقهوم وجود دیدگاه‌ منفی و تبلیغات سوء در مورد ایران ، برخورد نامناسب با گردشگران و فقدان امنیت در برخی از مناطق و تنگناهای ایدئولوژیک و عدم انطباق آن با فرهنگ گردشگران به ترتیب بیشترین فراوانی را داشتند. نتیجه گیری پیشنهاد می شود که مدیران از ظر فیت ها و توانمندی ها‌ی موجو د به سرعت استفاده کنند مدیران باید نگاهی کاملاً راهبردی به این مسأله داشته باشند و هدف آنها از برگزاری هر رویدادی ورزشی، رسیدن به اهداف و مقاصد عملیاتی در راستای تحقق اهداف استراتژیک باشد.

Keywords:

موانع اجتماعی زیرساختی , موانع اجتماعی مدیریتی , موانع اجتماعی فرهنگی , گردشگری ورزشی