اثر اسانس اسطوخودوس و مرزنجوش بر باکتریهای مهم عامل ورم پستان در آزمایشگاه

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 549

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJRR-8-3_005

تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1399

Abstract:

سابقه و هدف: درمان بیماریهای باکتریایی توسط آنتی‌بیوتیک‌ها مشکلاتی نظیر مقاومت آنتی‌بیوتیکی و عوارض جانبی دارد و اسانس‌های گیاهان دارویی با توجه به داشتن اثر ضدباکتریایی جایگزین مناسبی برای آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. اسطوخودوس (Lavandula stoechas) و مرزنجوش (Origanum majorana) دو گیاه از خانواده نعناعیان هستند که اثرات ضد‌باکتریایی علیه بعضی باکتری‌ها نشان داده‌اند باکتریهای اشریشیاکلی، استافیلوکوک آرئوس و استرپتوکوک آگالاکتیه از عوامل اصلی بیماری ورم پستان گاو هستند لذا این مطالعه به‌منظور بررسی اثر ضد‌باکتریایی اسانس اسطوخودوس و مرزنجوش بر این باکتری‌ها و مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های جنتامایسین و آموکسی‌سیلین/کلاولونات انجام شد. مواد و روش‌ها: اسانس‌ها به روش گازکروماتوگرافی متصل به طیف نگار جرمی آنالیز شدند. رقت سازی لوله‌ای به روش ماکرودایلوشن برای تعیین حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت کشندگی اسطوخودوس و مزنجوش و آنتی‌بیوتیک لینکواسپکتینومایسین به‌عنوان کنترل مثبت و اندازه‌گیری قطر هاله عدم رشد اسانس‌ها و آنتی‌بیوتیک‌های جنتامایسین و آموکسی‌سیلین/کلاولونات به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. علاوه بر آن تعداد باکتریها در حضور اسانس‌ها در ساعت های 0، 6، 10 و 24 ساعت محاسبه و منحنی رشد باکتری‌ها بر اساس لگاریتم تعداد باکتریها در ساعت رسم شد. یافته ها: مهم‌ترین ترکیبات اسطوخودوس 17- پنتاتری آکونتن (15/42 درصد)، لینالیل استات (82/26 درصد)، اکالیپتول (87/18 درصد)، لینالول (7/5 درصد) و مرزنجوش 3-سیکلوهگزان-1-ال-متیل (84/44 درصد)، آلفا ترپینئول (83/6 درصد) و پی-سایمن (75/6 درصد) بودند. محدوده حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت کشندگی برای اسطوخودوس و مرزنجوش به ترتیب 62/0 -15/0 درصد و 25/1-62/0 درصد و برای آنتی بیوتیک لینکواسپکتینومایسین به ترتیب 31/0-07/0 درصد و 64/0-15/0 درصد بود. هر دو اسانس اسطوخودوس و مرزنجوش بیشترین تأثیر را بر باکتری استافیلوکوکوس آرئوس داشتند و حداقل غلظت مهاری و کشندگی به ترتیب 15/0 درصد و 31/0 درصد بودند. آنتی‌بیوتیک لینکواسپکتینومایسین نیز بیشترین تأثیر را بر باکتری استافیلوکوکوس آرئوس با حداقل غلظت مهاری 07/0 درصد و حداقل غلظت کشندگی 15/0 درصد داشت. از نظر منحنی رشد، اسانس اسطوخودوس و مرزنجوش باعث کاهش معنی‌دار تعداد باکتری‌ها در ساعت 24 شدند. اثر ضد‌باکتریایی هر دو اسانس در دیسک دیفیوژن علیه استافیلوکوک آرئوس با جنتامایسین و آموکسی‌سیلین/کلاولونات و علیه اشریشیاکلی با جنتامایسین تفاوت معنی‌داری نداشت ولی در مورد استرپتوکوک آگالاکتیه بطور معنی‌داری کمتر از آنتی‌بیوتیک‌ها بود. نتیجه گیری : هر دو اسانس اسطوخودوس و مرزنجوش اثر ضد‌باکتریایی علیه استافیلوکوکوس آرئوس، استرپتوکوکوس آگالاکتیه و اشریشیاکلی به شکل آزمایشگاهی (In vitro) داشتند و این اثر علیه استافیلوکوک آرئوس با هر دو آنتی‌بیوتیک و علیه اشریشیاکلی با جنتامایسین تفاوت معنی‌داری نداشت که نشان دهنده اثر قابل قبول اسانس‌هاست و مطالعات بالینی برای اثر درمانی در بیماریهای مختلف از جمله ورم پستان توصیه می‌شود.

Authors

رضا راه چمنی

عضو هیات علمی دانشگاه گنبد کاووس

سمیرا نوری

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران

جواد بیات کوهسار

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس