جایگاه آموزش کارآفرینی در سرفصل‌‌های رشتۀ زبان و ادبیات فارسی با تأکید بر رویکرد رفتاری

با توجه به نقش کارآفرینی در توسعۀ جوامع، آموزش کارآفرینی باید متناسب با نیازها در دانشگاه‌‌ها و همسو با ویژگی‌‌های هر گروه علمی باشد. هدف این پژوهش نیز ارزیابی جایگاه آموزش کارآفرینی در سرفصل‌‌های رشتۀ زبان و ادبیات فارسی با تکیه بر رویکرد رفتاری و براساس روش توصیفی ـ تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان می‌‌دهد تاکنون در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، به مسئلة کارآفرینی توجه نشده است؛ در حالی‌‌که در زمینه‌‌های مختلف مانند طراحی لباس براساس باورهای قومی، نام‌‌گزینی، قصه‌‌درمانی، گردشگری ادبی و تولید محتوا، ویرایش و آموزش و بازی‌‌های رایانه‌‌ای قابلیت کارآفرینی وجود دارد. درواقع وجود ضعف‌‌هایی در زمینۀ آموزش و ایجاد مهارت و تجربه، موجب شده است تا دانشجویان با وجود داشتن تحصیلات عالی، نتوانند در زمینۀ کارآفرینی موفق باشند. در سرفصل‌‌های دوره‌‌های مختلف این رشته، به مسئلة کارآفرینی اصلاً توجهی نشده است. برای رفع این آسیب، پیشنهاد می‌‌شود با بازنگری در سرفصل‌‌ها، واحدهایی مناسب کارآفرینی در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی به برنامة آموزشی اضافه شود؛ حتی می‌‌توان با راه‌‌اندازی گرایش‌‌های جدید و به‌‌خصوص میان‌رشته‌‌ای، این مشکل را رفع کرد. همچنین دانشجویان رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، هیچ‌گونه تجربه و مهارتی در زمینۀ کارآفرینی در دانشگاه کسب نمی‌‌کنند که می‌‌توان با تشکیل هسته‌‌های کارآفرینی، برگزاری کارگاه‌‌ها، فرستادن دانشجویان به مراکز مختلف به عنوان کارآموز، شبیه‌‌سازی‌‌های رایانه‌ای، مصاحبه با کارآفرینان، راه‌‌اندازی کسب‌‌وکارهای دانشجویی و کاوش‌‌های محیطی، در این زمینه مؤثر واقع شد.

Keywords:

رشتۀ زبان و ادبیات فارسی , سرفصل , کارآفرینی , آموزش , آسیب‌‌‌‌شناسی