بررسی ارتباط بین استرس شغلی و سلامت عمومی با استعداد حادثه پذیری در بین کارکنان صنعت ذوب فلزی

زمینه و هدف: امروزه استرس شغلی و استعداد حادثه پذیری جزء فاکتورهای تاثيرگذار و مشترک بين کارکنان صنایع مختلفمحسوب می شوند که ارتباط تنگاتنگی با بروز حوادث شغلی دارند. بنابراین شناخت عوامل موثر در بروز حوادث نقش عمده ایدر پيشگيری از رخداد حوادث و کاهش خسارت ها، آسيب ها و جراحات ناشی ازآنها خواهد داشت. این مطالعه با هدف بررسیارتباط بين استرس شغلی و سلامت عمومی با استعداد حادثه پذیری در بين کارکنان صنعت ذوب فلزی انجام گرفت.مواد و روش ها : در این پژوهش توصيفی- تحليلی که در سال 1398 انجام شد، 225 نفر از کارکنان صنعت ذوب فلزی بهصورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نياز پژوهش از طریق پرسشنامه دموگرافيك، پرسشنامه سلامتعمومی (GHQ) پرسشنامه استرس شغلی و استعداد حادثه پذیری که روایی و پایایی آنها تایيد شده بود، جمع آوری گردید.تحليل توصيفی داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت.نتایج : یافته ها نشان داد که ميانگين سنی کارکنان 35/04 سال با انحراف معيار 5/493 و ميانگين سابقه کار آنها 11/51 سالبا انحراف معيار 5/713 می باشد. در بررسی استرس شغلی نشان داده شد که ميانگين (انحراف معيار) نمره استرس نهایی در بين کارکنان (6/11) 40/45 می باشد که تعداد 14 (6/2%) نفر دارای استرس کم، 101 (44/9%) نفر استرس متوسط و 110 (48/9%)نفر استرس زیاد بودند. بررسی سلامت عمومی نشان داد که سلامت عمومی در کمترین حد (سالم) و سلامت عمومی خفيف (تاحدی ناسالم) در بين کارکنان مشاهده نگردید و 214 (95/1%) نفر دارای سلامت عمومی متوسط و 11 (4/9%) نفر دارای سلامتعمومی شدید (ناسالم) می باشند. همچنين تحليل یافته ها تایيد کرد که بين استرس شغلی و سلامت عمومی با استعداد حادثهپذیری رابطه معنا داری وجود دارد (P<0.01).نتیجه گیری: : نتایج حاکی از آن است که افراد شاغل در این صنعت در معرض استرس شغلی متوسط و زیاد قرار دارند که بهافراد مستعد حادثه تبدیل شده اند. بنابراین در صورت عدم توجه به این افراد، افزایش بروز حوادث در این صنعت دور از انتظارنخواهد بود.

Keywords:

استعدادحادثه پذیری , استرس شغلی , حوادث , سلامت عمومی