بررسی تفصیلی اراضی موات در نظر فقه امامیه
Publish place: 3rd national conference on Law and Political Science
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 375
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISCV03_014
تاریخ نمایه سازی: 19 فروردین 1400
Abstract:
هدف از این پژوهش بررسی بررسی تفصیلی مالکیت اراضی موات در نظر فقه امامیه می باشد. موات بین متون فقهی و قوانین موضوعهاختلاف نظر وجود دارد از جهت احکام مربوط به مالکیت نیز این تفاوت به چشم می خورد. در خصوص مالکیت زمین موات، در فقه، بایدگفت زمین موات اصلی بر طبق روایت مشهور «من احیی ارضا مواتا فهی له» ملک کسی است که آن را احیا می کند. در مالکیت زمینموات عارضی، باید این اراضی را به دو نوع تقسیم کرد: اول زمینی که مالک از آن اعراض کرده است، مثل قرائی که ساکنان آن کوچ کردهباشند. دوم زمینی که مجهول المالک است ; یعنی ممکن است مالک داشته باشد ولی مالک آن شناخته شده نیست. نوع اول موات عارضیبی تردید از انفال است و هر فردی می تواند آن را احیا کند، همچنان که در خصوص زمین موات بالاصاله گفته شد. البته در لزوم اذن امامعلیه السلام در احیا اراضی فوق، اختلاف نظر است و صاحب جواهر اقوی را بر اخذ اذن امام علیه السلام دانسته است (نجفی، 4141 ق،ج 13: 275).
Keywords:
Authors
محمدجواد سلیمانی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق ، حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی ، کرمان _ ایران