بهینه سازی پارامترهای موثر در لیچینگ کنسانتره ایلمنیت به منظور تولید الکترود روتیلی بوسیله دی اکسید تیتانیوم استحصال شده

در این پژوهش، از روش لیچینگ با هیدروکلریک اسید برای غنی سازی کنسانتره ایلمنیت مجتمع تیتانیوم کهنوج جهت تولید پودر دی اکسید تیتانیوم (TiO2) و تولید الکترود روتیلی بوسیله این روتيل استحصال شده بررسی شد. برای این منظور، ابتدا تاثیر پارامترهای عملیاتی شامل زمان، دما، غلظت اسید، اندازه دانه جامد، نسبت آلکالی (مایع به جامد) و تاثیر پودر آهن بر نرخ انحلال آهن در مرحله تجزیه ایلمنیت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دما بیشترین تاثیر را بر میزان انحلال دارد و با افزایش آن، نرخ انحلال به میزان قابل توجهی افزایش یافت. تحت شرایط بهینه، درصد انحلال آهن به 87% رسید. با لیچینگ خوراک حاصل توسط اسید کلریدریک و سپس هیدرولیز محلول و کلیسناسیون آن در دمای 890، دی اکسید تیتانیوم با عیار 79% حاصل شد. با روتيل استحصال شده الکترود روتیلی تولید شد سپس با مقایسه خواص مکانیکی با نمونه تولید شده با روتیل طبیعی مشخص شد خواص نسبتا بر ابر و بعضا بهتری را دارا میباشد.

Keywords:

روتيل استحصال شده , هیدرولیز , الكترود روتیلی , انحلال آهن.