ارزیابی و سنجش موفقیت برنامه ریزی کاربری اراضی شهری با رویکرد کمی و کیفی (مورد مطالعه: شهر سجزی در استان اصفهان)
Publish place: The 6th International Conference on Architectural studies and Urbanism in the Islamic World
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 297
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ASULW06_059
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1400
Abstract:
برنامه ریزی کاربری اراضی شهری قلب برنامه ریزی شهری است که در آن آرایش فضایی و نظم مکانی کاربری ها بررسی میشود. مقاله حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی-تحلیلی است و در آن از تکنیک های کمی و کیفی برایارزیابی برنامه ریزی کاربری اراضی شهر سگزی استفاده شده است. یافته های پژوهش بیانگر کمبود در سرانه کاربری هایتاسیسات و کاربری مسکونی وفضای سبز و وجود ناسازگاری در توزیع و استقرار کاربری های تاسیسات وکاربری مسکونی درسطح شهر است. در این بین بیشترین و کمترین ناسازگاری به ترتیب به کاربری های تاسیسات ، کاربری مسکونی و فضایباز اختصاص دارد.
Keywords:
Authors
مهدی ابراهیمی
استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور ایران، اصفهان
پوران حبیبی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری؛ دانشگاه پیام نور اصفهان