نظریه جرم شناختی تقلید و آموزه های اسلامی

گابریل تارد، از اندیشمندان نظریه ی تقلید در حوزه جرم شناسی، نظریه های زیست شناختی را که رفتار انحرافی را به ویژگی های جسمانیافراد نسبت می دهند، مردود دانسته و بر این باور است که مردم، مجرم به دنیا نمی آیند، بلکه مجرم می شوند. او بر این باور است که فرایندکسب رفتار مجرمانه از طریق تقلید که مبتنی بر تجربه های یادگیری مشاهده ای است، انجام می شود. تارد بر اساس نظریه ی تقلید، فرایندکسب رفتار مجرمانه را به همان گونه ی رفتار غیر مجرمانه تبیین کرد. او قوانین تقلید خود را در سه بخش مطرح کرده است. در بخش اول، تاردمعتقد است که انسان ها از کسی تقلید می کنند که به او بیشتر نزدیک هستند. به عبارت دیگر انسان ها به میزان تماس نزدیکی که با هم دارند،به تناسب از یکدیگر تقلید می کنند. دومین قانون تقلید تارد این است که انسان ها بیشتر از افرادی تقلید می کنند که از نظر مراتب اجتماعییا از نظر سلسله مراتب، بالاتر از آنها قرار دارند (فرودست ها از فرادست ها تقلید می کنند). همانطور که انسان ها در سایر مسایل اجتماعی،همواره با تحول اجتماعی متحول می شوند و از مدها و شیوه های جدید با تقلید زندگی خود را متحول می کنند، تارد با ترکیب و نتیجه گیریاز قواعد سه گانه معتقد است که بزهکاران حر فه ای در واقع با تقلید، این حرفه را انتخاب کرده اند و این حالت نقش بسزایی در تکرار جرم دارد.