اثربخشی آموزش تکنیک‌هایی از موج‌های روان‌درمانی اوّل، دوم و سوم بر خودکنترلی دانش‌آموزان

سابقه و هدف: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تکنیک‌هایی از موج‌های روان‌درمانی اوّل، دوم و سوم بر خودکنترلی دانش‌آموزان بود. مواد و روش ­ها: از بین کلیه‌ی دانش‌آموزان دبستانی منطقه‌ی 1 شهر همدان، چهار گروه 15 نفری به روش در دسترس انتخاب شدند. برای سه گروه، تکنیک‌های روان‌درمانی موج اوّل، دوم یا سوم آموزش داده شد. پس از 3 جلسه‌ی آموزشی، شرکت­کنندگان به صورت انفرادی با موقعیت معروف «ماراشملو» آزمایش شدند. در طی آزمایش، رفتار کودک فیلم‌برداری و سپس تجزیه و تحلیل شد. داده‌ی اوّل مقدار زمانی بود که آزمودنی توانست لذت را به تأخیر بیندازد. داده‌ی دیگر نیز موفقیت یا عدم موفقیت هر گروه در این آزمایش بود. تجزیه و تحلیل داده‌های این پژوهش به کمک نرم‌افزار SPSS و به ­روش تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون خی‌دو بود. نتایج: یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان داد که بین موج‌های اوّل، دوم و سوم روان‌درمانی از نظر آماری تفاوت معناداری در میزان خودکنترلی شرکت­ کنندگان اثربخشی بوده، این سه موج با گروه کنترل تفاوت معناداری داشتند (0/05>P). همچنین تفاوت معناداری در موفقیت یا عدم موفقیت شرکت­ کنندگان بین سه گروه مورد بررسی با گروه کنترل مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت که آموزش تکنیک‌هایی از موج‌های اوّل، دوم و سوم روان‌درمانی در خودکنترلی دانش‌آموزان اثربخش است و باعث بهبود آن می‌شود.

Keywords:

Self-control , Reinforcement , Distraction , Mindfulness , Waves of Psychotherapy , خودکنترلی , تقویت , توجه‌گردانی , ذهن‌آگاهی , موج‌های روان‌درمانی