ارائه مدل مسیریابی وسایل نقلیه امدادی در شبکه‌های کوچک و متوسط

در پژوهش حاضر، هدف، طراحی یک مسئله مسیریابی خودروهای امدادی بر روی شبکه‌های کوچک و متوسط و حل این مسئله با استفاده از الگوریتم پیشنهادی است. تفاوت اساسی مسیریابی خودروهای امدادی با سایر مسائل مسیریابی مطرح شده در مرور ادبیات، استفاده از فاصله برروی شبکه به جای فاصله هوایی، محدودیت زمان لازم برای حل مسئله، تک‌ظرفیتی بودن وسایل نقلیه و عدم اجبار بازگشت وسیله نقلیه به مبداء اولیه است. وروردی‌های مسئله شبکه حمل و نقل، تعداد و محل وسایل نقلیه، بیمارستان‌‌ها و درخواست‌‌های امدارسانی، تابع هدف مسئله، کمینه کردن مجموع زمان سفر کل وسایل نقلیه به علاوه زمانی است که آخرین درخواست پاسخ داده می‌شود و خروجی مسئله ترتیب پاسخ‌گویی به درخواست‌ها و تخصیص وسایل نقلیه و بیمارستان به هر درخواست است. 138مثال تصادفی بر روی شبکه کوچک با 7گره و 75 مثال بر روی شبکه متوسط سوفالز با 24 گره و 76 کمان تولید شد. برای کاهش زمان حل مسئله، ابتدا با ثابت نگه داشتن ترتیب پاسخ‌گویی به درخواست‌ها، تعداد پاسخ‌های امکان‌پذیر مسئله کاهش یافت. برای این منظور، سه سناریوی متفاوت ترتیب پاسخ‌گویی به درخواست‌ها بر روی مثال‌های تولید شده بررسی شد. بر اساس نتایج، مرتب کردن درخواست‌ها بر اساس فاصله از نزدیک‌ترین وسیله نقلیه پاسخ‌های بهتری داشت. در گام بعدی، یک الگوریتم پیشنهادی ارائه شد. نتایج نشان داد که الگوریتم پیشنهادی قادر است در کمتر از 5ثانیه به پاسخ نهایی دست یابد که برای برنامه‌ریزی درخواست‌های امدادی، مناسب است. حل دقیق مسئله بسته به ابعاد آن تا 1770 ثانیه زمان نیاز دارد.  اختلاف میان پاسخ تولید شده توسط الگوریتم پیشنهادی و پاسخ دقیق مسئله در بیش از 80درصد مثال‌های شبکه کوچک و بیش از 50درصد مثال‌های شبکه متوسط، کمتر از 10درصد و در بیش از 94درصد مثال‌های شبکه کوچک و بیش از 89درصد مثال‌های شبکه متوسط، کمتر از 30درصد است. در مجموع، نتایج نشان می‌دهد که الگوریتم ابتکاری ارائه شده از نظر زمان حل و کیفیت پاسخ دارای عملکرد مناسبی در شبکه‌های کوچک است

Keywords:

خودروهای امدادرسان , شبکه , مسئله بهینه‌سازی , مسیریابی