فرهنگ مردم پسند و شهر مردم پسند تهران : شهرمحلی - جهانی

شهر محل زندگی است و می تواند کانون تعلق، وابستگی،عشق و در عین حال محل خستگی، فشار و تنفر باشد.اجزا خاصی از شهر می تواند مردم پسند و یا غیرمردم پسند باشد .این مﻘاله درصدد پاسخگویی به این پرسش است که آیا شهر نیز همچون عناصر دیگر فرهنگی مانند موسیﻘی، فیلم و کالاها می تواند از خصیصه مردم پسند بودن و غیر مردم پسند برخوردار شود و اگر کلیتی به نام شهر موضوع این علاقه و یا بی علاقه گی برجسته می شود، عناصر مهم مردم پسندی و یا غیرمردم پسندی آن چیست؟با این نگاه در این مﻘاله ابتدا به ابعاد مفهومی فرهنگ مردم پسند توجه خواهد شد و بر تفاوت های آن با فرهنگ عامه تاکید می شود.  عناصر اصلی فرهنگ مردم پسند که هر کدام به صورت مجزا یا در شکل قدرتمند فرهنگ، بصورت جمعی می تواند ظهور پیدا کند،بررسی خواهد شد .در بخش دوم مﻘاله نسبت بین فرهنگ مردم پسند و نخبگی و نخبگان اجتماعی بحث خواهد شد .در واقع فهم نخبگی، پرده برداشتن از منابع فرهنگ مردم پسند و توضیح دهنده رابطه فرهنگ مردم پسند با "الگوهای فرهنگی"است که از این مسیر به تعامل نمادین به شهر توجه خواهد شد .در بخش پایانی مﻘاله بر پیوند بین نگاه نظری مﻘاله و مطالعه موردی که بر ابعاد مردم پسند و نمادهای پرداخته خواهدشد .با رویکرد تفسیری تلاش شده است رابطه ، شهر تهران تاکید داردمعناداری بین نظر پاسخگوها و رویکرد نظری مﻘاله برقرار شود .

Keywords:

شهر مردم پسند , شهرغیر مردم پسند , فرهنگ مردم پسند , نخبگی , شهر خدا , محلی- جهانیشدن