بررسی تاثیر دو الگوی کاهش وزن سریع بر آسیب سلولی عضلات قلبی

مقدمه و هدف:کاهش سریع وزن بدن برای قرار گرفتن در رده وزنی پایین­تر در مسابقات رشته کشتی یکی از مهم­ترین معضلات این رشته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو نوع برنامه کاهش وزن حاد بر سطوح شاخص­های آسیب سلولی میوکارد می­باشد. روش کار:تعداد ۱۶ کشتی­گیر جوان (سن:۳۱/۱±۱۸ سال، وزن:۱۷/۱۳±۶۸/۷۱ کیلوگرم، قد:۴۰/۶±۱۷۱سانتی­متر) به طور تصادفی و بر اساس ویژگی­های ترکیب بدنی در یک طرح تحقیقی متقاطع در قالب دو گروه (گروه اول:کاهش وزن به میزان ۲درصد و گروه دوم: کاهش وزن به میزان ۴درصد وزن بدن) در این مطالعه شرکت نمودند. نمونه­های خون در چهار مرحله؛ (قبل، بلافاصله، ۶ ساعت و ۲۴ ساعت بعد از کاهش وزن) اندازه­گیری شد. روش آماری آنالیز واریانس با اندازه­گیری­ مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی برای ارزیابی تغییرات درون گروهی و t مستقل جهت مقایسه بین گروهی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج:نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان CK-MB بلافاصله پس از کاهش وزن در دو گروه افزایش معنی­داری دارد (۰۰۹/۰=P). با وجود این، در مدت ۲۴ ساعت بعد از کاهش وزن، سطح ایزوآنزیم کراتین کیناز به مقادیر استراحت بازگشت. همچنین، افزایش معنی­داری در سطح LDH در گروه اول مشاهده شد (۰۰۸/۰=P). هرچند تغییر معنی­داری در سطح آنزیمی CK در هر دو گروه مشاهده نشد. نتیجه­گیری:به نظر می­رسد که کاهش وزن سریع به میزان ۲ و ۴ درصد وزن بدن نمی­تواند سبب آسیب­های جدی قلبی شود. گرچه سطح آنزیم­های LDH و CK-MB در دو گروه بعد از کاهش سریع وزن افزایش یافت. بدیهی است انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری به نظر می­رسد.  

Keywords:

Rapid weight loss , CK , CK-MB , LDH , کاهش وزن سریع , کراتین کیناز , ایزوآنزیم کراتین کیناز قلبی , لاکتات دهیدروژناز