مقاله پژوهشی: طراحی الگوی توسعه نوآوری سازمانهای دفاعی با رویکرد راهبردی

نوآوری لازمه حیات سازمانی و استمرار و بقای آن در دنیای رقابتی و بازارهای پیچیده داخلی و بینالمللی است. در عرصه دفاعی، نوآوری در بهسازی تجهیزات، فرایندها و ارائه خدمات پیشرفته در نیروهای نظامی نقش اساسی دارد و به­صورت پایهای بهدنبال شناخت و توصیف بهبودها یا تحولات کیفی در اثربخشی نظامی است. موضوع تحقیق حاضر، طراحی الگوی توسعه نوآوری سازمانهای دفاعی با رویکرد راهبردی است. پرسش اصلی تحقیق این است که الگوی مطلوب توسعه نوآوری در سازمانهای دفاعی کدام است؟ این پژوهش با روش توصیفی- پیمایشی انجام شده و جامعه آماری آن به­صورت هدفمند انتخاب شدند و کسانی بودند که افزون بر آشنایی با نوآوری و نوآوری سازمانی، با سازمانهای دفاعی و الزامهای نوآوری دفاعی نیز آشنا بوده که بر اساس جدول مورگان تعداد ۱۲۰ نفر بهعنوان نمونه آماری برگزیده شدند. برای پاسخ به سوالهای پژوهشی از یک پرسشنامه محققساخته متشکل از ۷۰ سوال استفاده که پایایی آن توسط نرمافزار اس.پی.اس.اس، ۰/۹۹۷ محاسبه گردید و از آنجا که دادهها نرمال بودند، برای تجزیهوتحلیل آنها از آزمون همبستگی رتبهای پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد که عمدهترین نتایج آن به این قرار است که توانمندی نوآوری دفاعی ۹۹/۲۱ درصد بر قابلیت نوآوری دفاعی و قابلیت نوآوری دفاعی نیز ۹۹/۵۷ درصد بر عملکرد نوآوری دفاعی اثرگذار است.

Keywords:

الگویابی معادلههای ساختاری , رویکرد راهبردی , نوآوری , نوآوری دفاعی