تجزیه منابع رشد بهرهوری کل عوامل تولید در اقتصاد ایران

هدف این مقالهتجزیه رشد بهرهوری کل عوامل تولید با تلفیق دو الگوی داده- ستانده و برنامهریزی خطی در چارچوب تعادل عمومی و تکیه بر قیمتهای سایهای عوامل تولید به عنوان ارزشهای واقعی آنها در یک اقتصاد باز و مطالعه نحوه عملکرد آن در ایران است. برای این منظور، از جداول داده- ستانده سالهای ۱۳۶۷ و ۱۳۷۸ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران که در قالب هفت بخش تجمیع شدهاند، استفاده شده است. در این تحقیق با بهرهگیری از مدل تجزیه رشد بهرهوری کل عوامل تولید را به سه عامل تغییرات فنی، اثرات رابطه مبادله و تغییرات کارآیی که از حل یک برنامه خطی مربوط به حداکثرسازی تقاضای نهایی داخلی بهدست میآید، تجزیه کردیم. در این خصوص، سوال اصلی این است که از میان سه عامل ذکرشده، کدامیک عامل اصلی رشد بهرهوری کل عوامل تولید در ایران بوده است. براساس نتایج بهدست آمده، اصلیترین عامل رشد بهرهوری کل عوامل تولید در ایران در دوره مورد مطالعه، تغییرات  فنی است.

Keywords:

بهرهوری کل عوامل تولید (TFP) , تعادل عمومی , قیمت سایهای , تغییرات فنی , تغییرات کارآیی , رابطه مبادله. طبقه بندی JEL:D۲۴ , C۶۷ , C۶۱