نگرشی به باروی موسیقی کناری در مثنوی معنوی بر مبنای ترکیبات اشتقاقی
Publish place: Literary Arts، Vol: 10، Issue: 1
Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 257
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_LIAR-10-1_004
Index date: 27 April 2021
نگرشی به باروی موسیقی کناری در مثنوی معنوی بر مبنای ترکیبات اشتقاقی abstract
یکی از وجوه شیوایی و بلاغت زبان مولوی عنصر ترکیبسازی است. پژوهشگران بیشتر به ادراک رموز عرفانی مثنوی توجه کرده و از روساخت و زبان مثنوی اشارهوار گذشتهاند. یکی از فنون مولوی در انعطافبخشی به صورت کلام و باروری موسیقی کناری، بهکارگیری ترکیبهای بکر اشتقاقی در جایگاه قافیه است. بیشتر ترکیبهای برساخته او در مکان قافیه به پیروی از اصل برجستهسازی با قاعدهافزاییها و هنجارگریزیهای مخصوص است که التذاذ وافر خواننده را از شعرش موجب میشود. بر انگیختن توجه مخاطب به صورت کلام یا نگارگری در عرصه سخنسرایی، افزودن بر بار موسیقیایی کلام و انباشت جای خالی قافیه از مهمترین انگیزههای مولوی از بهکارگیری این فن است. انواع ترکیبات اشتقاقی که مولوی جهت غنای موسیقی کناری و باروری قوافی شعری در مثنوی نمایانده است ذیل عناوینی چون ترکیبات ونددار، ترکیبات شبهونددار، صفات فاعلی مرکب مرخم، ترکیبات وصفی، ترکیبات مصدری و کلمات پیوندی تحلیل و بررسی شدهاند.
نگرشی به باروی موسیقی کناری در مثنوی معنوی بر مبنای ترکیبات اشتقاقی Keywords:
نگرشی به باروی موسیقی کناری در مثنوی معنوی بر مبنای ترکیبات اشتقاقی authors
پروین گلی زاده
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
قدرت قاسمی پور
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
رضا گورویی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :