رابطه هیجان خواهی با رفتارهای پر خطر در نوجوانان شهرستان همدان

هدف کلی از پژوهش حاضر بررسی رابطه هیجان خواهی و رفتارهای پر خطر نوجوانان شهر همدان بود. جامعه آماری در این تحقیق شامل ۱۶۰ نوجوان (۸۰ دختر، ۸۰ پسر) در سال ۱۳۹۳ بود. روش پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش: ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه هیجان خواهی ذاکرمن و پرسشنامه رفتارهای پر خطر بود. آزمون آماری این تحقیق از نوع همبستگی بوده، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخصهای آماری (توصیفی –استنباطی) ضریب همبستگی پیرسون و همچنین آزمون t صورت گرفته است. نتایج پژوهش: نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که بین میزان هیجان خواهی و رفتارهای پر خطر نوجوانان ۱۵ تا ۱۸ سال شهر همدان رابطهی معنا داری وجود دارد، نوجوانان (۱۵-۱۶) و (۱۶-۱۷) سال بین میزان هیجان خواهی و رفتارهای پر خطر رابطه معناداری وجود ندارد، اما در بین نوجوانان (۱۷-۱۸) سال، بین میزان هیجان خواهی و رفتارهای پر خطر رابطه معناداری وجود دارد. با استفاده از آزمون t می توان نتیجه گرفت که بین میزان هیجان خواهی و رفتارهای پر خطر نوجوانان ۱۵ تا ۱۸ سال دختر و پسر شهر همدان تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

نوجوانان , هیجان خواهی , رفتارهای پر خطر