محرومان از اجابت دعا بر اساس روایات

دعا یکی از اسباب معنوی در عالم است، اما گاهی در اجابت آن موانعی ایجاد میشود و عدهای از اجابت دعایشان محروم میگردند. مقاله حاضر با روشی توصیفی-تطبیقی روایات مربوط به عدم اجابت دعا را بررسی کردهاست. این روایات گروهی از افراد را نام میبرد که دعایشان مورد اجابت قرار نمیگیرد؛ که عبارتند از: عریف (والی حکومت)، عشار(گیرنده مالیات)، داروغه، صاحب طبل و طنبور، شاعر، کسی که زنش را نفرین میکند در حالی که میتواند او را طلاق دهد، فردی که همسایهاش را نفرین میکند در حالی که میتواند خانهاش را تغییر دهد، فردی که پولش را بدون گرفتن شاهد قرض داده و پولش را خوردهاند، کسی که بدون تلاش از خدا روزی میخواهد، کسی که در قطع رحم و علیه والدینش دعا کند. علتهای عدم اجابت دعا نیز در روایات دیگری آمدهاست، که با انطباق آن علتها با روایات مورد بحث، علت استثنا شدن این افراد مشخص میگردد؛ که شامل ظلم، تنبلی و تخلف این افراد از عوامل الهی است. اینها تنها نمونهای از مصادیق فراوانی هستند که دعایشان مستجاب نمیشود و علاوه بر اینها میتوان مصادیق دیگری نیز برای این گروه ذکر کرد.

محرومان از اجابت دعا بر اساس روایات Keywords:

دعا , استجابت , روایات , قرآن , محرومیت از اجابت