فیتوهورمون اسپرمیدین و القا مقاومت دو رقم متحمل ترمه و حساس کاپیتان گوجه فرنگی به بیماری پژمردگی فوزاریومی ناشی از Fusarium oxysporum fsp. Lycopersici

در این تحقیق اثر پلی آمین اسپرمیدین در القا مقاومت گیاه گوجه فرنگی به این بیماری پژمردگی فوزاریمی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum fsp. lycopercisi در دو رقم حساس کاپیتان و متحل ترمه گوجه فرنگی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور یک طرح فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کاملا تصادفی در شرایط گلخانه انجام گردید. محلول اسپرمیدین با غلظتهای ۱ و ۱/۰ میلی مولار با روش مه پاشی گیاهان آلوده به بیماری و سالم در مرحله چهار برگی مورد استفاده قرار گرفت. نمونه برداری در دو بازه زمانی ( ۴۸ و ۷۲ ساعت) بعد از آلودگی انجام گرفت. میزان چند آنزیم آنتی اکسیدانی و همچنین بیان تعدادی از فاکتورهای نسخه برداری مرتبط با بیماری زایی (npr۱, eds۱, pds) به ترتیب با روش طیف سنجی و بیان ژن در زمان واقعی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تقریبا بیشترین میزان فعالیت آنزیمی مرتبط با گیاهان گوجه فرنگی آلوده با تیمار ۱ میلی مولار اسپرمیدین بعد از ۷۲ ساعت از بیماری زایی به وسیله قارچ fusarium oxysporum fsp. lycopercisi می باشد. آنالیز بیان ژن نشان داد که تمام ژن های مورد بررسی در گیاهان بیمار، تحت تاثیر کاربرد اسپرمیدین قرار گرفته اند. بیشترین و کمترین میزان بیان به ترتیب مربوط به ژن های npr۱ و pds بود. بر اساس این نتایج ما پیشنهاد می کنیم که کاربرد خارجی اسپرمیدین با غلظت مناسب در گیاهان تحت تنش می تواند شرایط رشدی گیاه را بهبود بخشیده که این امر می تواند منجر به مقاومت گیاهان به حمله بیمارگر شود.

Keywords:

آنزیمهای آنتی اکسیدانی , مقاومت القایی , بیان ژن , بیماریهای گیاهی , اسپرمیدین