تحلیل عملکرد مدیران سکونتگاه های پیراشهری با رویکرد توسعه پایدار فضا مورد: شهرستان پلدختر

توجه به توسعه پایدار روستاهای پیراشهری عاملی مهمی در راستای برنامه­ریزی روستایی می­باشد. چراکه توسعه پایدار این مناطق بهبود شرایط محیط فضاهای پیراشهری، بهبود زندگی ساکنان این مناطق و حفاظت از محیطزیست آن­ها را به دنبال دارد. در این زمینه یکی از رهیافتهای مهم توجه به نقش مدیران روستایی می­باشد. هدف این پژوهش تحلیل عملکرد مدیران سکونتگاه­های پیراشهری با رویکرد توسعه پایدار فضا می­باشد. تحقیق حاضر ازنظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری داده­ها پرسش­نامه و مصاحبه می­باشد. جامعه آماری شامل خانوارهای روستاهای پیراشهری تا فاصله ۸ کیلومتر از مرکز شهرستان (شهر پلدختر) می­باشد (۴۰۷۸ N=). با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونهگیری سهمیه­ای ۳۵۱ خانوار بهعنوان نمونه انتخاب گردید. همچنین از کل روستای همجوار شهر پلدختر روستاهای تا ۸ کیلومتر فاصله (۳۳ روستا) که دارای دهیاری بوده بهعنوان روستاهای هدف انتخاب شدند. از آزمون t تک نمونه­ای برای بررسی رضایت مردم محلی از عملکرد دهیاران در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و محیطی- کالبدی، و برای بررسی تطبیقی عملکرد دهیاری­ها در ۳۳ روستای موردمطالعه از آزمون­های تعقیبی (Post Hoc) و آزمون توکی (Tukey HSD) استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین رضایت مردم محلی از عملکرد دهیاران به ترتیب مربوط به بعد زیست­محیطی با میانگین (۶۹/۳)، بعد اجتماعی (۵۹/۳)، و اقتصادی (۴۶/۳)  بوده است. مقایسه عملکرد دهیاران منطقه موردمطالعه نشان می­دهد که بین عملکرد دهیاری­ها در روستاهای هدف شهرستان پلدختر تفاوت معنی­داری وجود دارد. در بین ۳۳ روستای دارای دهیار، بهترین عملکرد دهیاران مربوط به چهار روستای پران­پرویز با میانگین (۶۶/۴)، چال­کل بالا (۷۲/۴)، میدان بزرگ (۷۲/۴) و چم­مورت (۸۰/۴) بوده است. ضعیف­ترین عملکرد دهیاری­ها نیز مربوط به سه روستای سراب­حمام (۵۴/۱)، واشیان کرم­حسین (۵۶/۱) و گری­بلمک (۰۱/۲) بوده است. از نتایج این پژوهش علاوه بر ارائه وظایف دهیاران در قالب شاخص­های بیانشده، برای بهبود عملکرد آن­ها می­توان استفاده نمود.

Keywords:

توسعه پایدار روستایی , مدیریت روستایی , پیراشهر , پلدختر