با توسعه ساختمان سازی در ایران چالش جدیدی برای مهندسان
ایمنی و افسران
ایمنی به وجود آمده است . رشد وتوسعه ساختمانهای بزرگ و بلندمرتبه با سرعتی بیش از مقررات و تجهیزات لازم برای ایمن سازی این نوع ساختمان ها به پیش می رود. این تحقیق به استخراج داده های آماری حوادث و
آتش سوزی های سال 1388 شهر تهران پرداخته و آنها را تجزیه تحلیل می نماید، خسارت مالی
آتش سوزی ها از سال 1381 الی 1388 ، پراکندگی حریق در مناطق شهرداری تهران و توزیع حریق بر اساس تصرف مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین در این مقاله معیار ساختمان بلند از دیدگاه کدهای ایمنی، مقررات ملی ساختمان و ضوابط
آتش نشانی مورد بحث قرار گرفته اس ت . مشکلات
ایمنی ساختمان های بزرگ از جمله افزایش فاصله دسترسی به مسیرهای فرار و طبقه امن، داکتهای افقی و عمودی، افزایش مصالح و مواد قابل اشتعال و گازهای سمی حاصله از جمله مواردی است که چالش جدیدی به وج ود آورده است. به تناسب این مشکلات مقررات ملی ساختمان، قوانین ملی و کدهای
ایمنی و دانش مدیران و کارشناسان ممیز و مجری توسعه نیافته است در نتیجه سازندگان در سالهای اخیر با محدودیت های مجوز مواجه شده و یا بدون ، ایمن سازی مناسب ساختمان سازی رواج یافته است.