بررسی تاثیر درمان مثبتگرایی گروهی بر افسردگی و گرایش به خودکشی (مطالعه موردی نمونهای از آموزشگاه سربازی در همدان)

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مثبتگرایی گروهی بر روی افسردگی و افکار خودکشی سربازان بدو خدمت یکی از آموزشگاههای سربازی شهر همدان بود. تحقیق حاضر از نوع مطالعات مداخلهای و روش تحقیق نیمه آزمایشی یا طرح پیشآزمون و پسآزمون و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه سربازان پایه خدمتی اسفند ۹۵ تا شهریور ۹۶ شهر همدان مشغول آموزش بودند (بهصورت انتخاب رندومی) که از تعداد کل آنها، تعداد ۴۰ نفر (۲۰ نفر در گروه کنترل و ۲۰ نفر در گروه مداخله) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند . به پرسشنامههای افسردگی و افکار خودکشی بک پاسخ دادند و نتایج دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس یک متغیره و چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد، میانگین نمرات افسردگی در پس-آزمون گروههای آزمایش ۶۸/۴ ± ۹۶/۲۱ نسبت به پیشآزمون این گروه ۶۵/۶ ± ۱۹/۴۴، کاهش پیدا کرده است. در بین مولفههای خودکشی، در گروه آزمایش کتمان خودکشی با میانگین وزنی(میانگین تقسیم بر تعداد سوالات) ۵۸/۱ قویترین و تمایل به مرگ با میانگین وزنی۲۱/۱ ضعیفترین مولفههای خودکشی در بین افراد مورد بررسی گروه آزمایش بوده است. در گروه کنترل نیز کتمان خودکشی با میانگین وزنی۵۲/۱ قویترین و آمادگی برای خودکشی با میانگین وزنی ۲۳/۱ ضعیفترین مولفههای خودکشی در بین افراد مورد بررسی گروه آزمایش بود.

Keywords:

مثبتگرایی , خودکشی , افسردگی , سربازان