عوامل اجتماعی موثر بر گرایش به نزاع و خشونت بین فردی در بین جوانان پسر ۳۰-۱۸ سال شهرهمدان (مورد مطالعه: منطقه خضر و اسلام شهر همدان)

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل اجتماعی موثر بر گرایش به نزاع و خشونت بین فردی جوانان پسر مناطق خضر و اسلامشهر همدان انجام پذیرفت. روش تحقیق پژوهش حاضر، پیمایشی بوده و جامعه آماری آن جوانان پسر ۳۰- ۱۸ سال مناطق خضر و اسلام­شهر که تعداد آنان ۶۰۰۰۰ نفر بوده و با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه ۳۸۲ نفر با بهره­گیری از روش نمونهگیری خوشه­ای چند­مرحله­ای انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش دو پرسشنامه که یکی از آن­ها به­صورت محققساخته برای بررسی عوامل اجتماعی موثر بر گرایش جوانان پسر به نزاع و همچنین برای بررسی متغیر وابسته پژوهش(خشونت و پرخاشگری) از پرسشنامه استاندارد پرخاشگری باس و پری استفاده گردید که برای تعیین روایی آن­ها از روایی صوری و همچنین برای بهدست آوردن پایایی آن­ها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شده است. که مقدار آن­ها ۹۱/۰ محاسبه گردید. در این پژوهش، جهت آزمون فرضیه­ها از آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل واریانس یک­طرفه در محیط نرم افزار spss استفاده گردید که یافته­های پژوهش نشان داد؛ رابطه معناداری بین تاهل، قومیت، تعامل با خانواده، تعامل با دوستان، تعهد به هدفهای مرسوم جامعه، تعهد به درگیر بودن در فعالیت­های روزمره و تعهد به ارزش­های اجتماعی با متغیر وابسته نزاع و خشونت بین فردی وجود دارد؛ در­حالی­که این رابطه بین متغیرهای سن، تحصیلات و شغل با متغیر وابسته معنادار نمی­باشد.

Keywords:

نزاع و خشونت بین فردی , تعهد به خانواده , تعهد به دوستان , تعهد به ارزشهای اجتماعی