ارزیابی نواحی مستعد اکوتوریسم در چهار فصل مختلف با استفاده از روش (Fuzzy Topsis) منطقه مورد مطالعه (شهرستان دماوند)

امروزه گردشگری بخش مهمی از فعالیت های جهانگردی را در دنیا به خود اختصاص داده است. در این فعالیت، جهانگردان برای بهره گیری از زیباییطبیعی و جلوه های حیرت انگیز خلقت به رشته کوهای مرتفع، کوهستان ها و... سفر می کنند. این گرایش قوی و تمایل خاص به بهرمندی از طبیعت،اکوتوریسم نام گرفته است. در این مطالعه با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (FuzzyTopsis) نواحی مستعد توسعه ی اکوتوریسمشهرستان دماوند در فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان باتوجه به معیار های هر فصل مورد بررسی قرار گرفت. که نتایج نشان می دهد. در فصلبهار بشترین وزن را بارش و پوشش گیاهی به خود اختصاص داده است. و با توجه به نقشه ی طبقه بندی نهایی بهترین مکان های مناسب برایتوسعه ی اکوتوریسم قسمت های شمالی (بخش های جنوبی دهستان ابعلی، دهستان مهر آباد، دهستان تارود، و قسمت های مرکزی (دهستان جمعاب رود) که پوشش گیاهی مناسب تری دارند را شامل می شود. در فصل تابستان بیشترین وزن مربوط به دما و پوشش گیاهی می باشد با توجه بهنقشه ی طبقه بندی نهایی دهستان های جابان، سربندان، شهر دماوند و دهستان ابر شیوه مناسب ترین مناطق می باشند. در فصل پاییز بیشترین وزنمربوط به دما و جهت شیب می باشد که مناطق شرقی شهرستان دهستانهای جابان، سربندان، سیداباد مناطق جنوبی دهستان جمع ابرود مناسب-ترین مکان ها برای توسعه اکوتوریسم می باشند. در فصل زمستان بیشترین وزن مربوط به برف و شیب میاشد که در این فصل با توجه به برف درمناطق کوهستانی و با در نظر گرفتن شیب منطقه جهت کوهنوردی و ورزش اسکی که مناطق شمال و شمال شرقی، بخش مرکزی دهستان ابرشیوهو قسمت های غربی دهستان جمع ابرود و قسمت های جنوبی ده ستان تاررود مناسبترین مکان ها برای توسعه اکوتوریسم می باشند.

Keywords:

اکوتوریسم , روش تصمیم گیری چند معیاره , Fuzzy Topsis , شهرستان دماوند