بررسی توان ابعاد ترومای کودکی در پیش بینی مولفه های طرحواره ناسازگار اولیه

طرحواره های ناسازگار اولیه از فاکتورهای مهم در ایجاد و تداوم اختلالات روانی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش ابعاد ترومای کودکی در پیش بینی مو لفه های طرحواره ناسازگار اولیه بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع مطالعات همبستگی و جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه های شهر ارومیه بود که به روش نمونه گیری در دسترس ۲۰۵ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد و به منظور گردآوری داده ها، پرسشنامه های کودک آزاری نوربخش((۱۳۹۱ و طرحواره ناسازگار یانگ((۱۹۹۸ را تکمیل کردند. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که ترومای کودکی و مو لفه های آن با طرحواره های ناسازگار اولیه رابطه مثبت و معنادار دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مو لفه های ترومای کودکی توان قابل ملاحظه ای در پیش بینی طرحواره ناسازگار اولیه و مو لفه های آن دارد و ۰/۲۲ درصد واریانس طرحواره ناسازگار را تبیین می نماید. کودک آزاری عاطفی از عملکرد بالاتری در تبیین طرحواره ناسازگار برخوردار است و نیز طرحواره های محرومیت هیجانی، بی اعتمادی/ بدرفتاری و اطاعت بهتر از سایر طرحواره های ناسازگار توسط ترومای کودکی پیش بینی شدند. یافته های این پژوهش مبین این مطلب است که ترومای کودکی می تواند نقش بارزی در سبب شناسی طرحواره های ناسازگار اولیه ایفا نماید.

Keywords:

ترومای کودکی , طرحواره , طرحواره ناسازگار اولیه