روش تشخیص خرابی نوین با استفاده از تغییرات در شکل حالت انحنای مودی با وجود نویز برداشت اطلاعات و آسیب های جزئی

با افزایش جمعیت جهانی، تخریب و بازسازی سازه های قدیمی قبل از بررسی میزان خرابی موجود، به هیچ عنوان مقرون به صرفه نمی-باشد. در چندسال اخیر روشهای تشخیص خرابی مبتنی بر نوسان معرفی شدند. از میان روشهای مبتنی بر نوسان روشهای حوزهی مودال به دلیل سادگی در عملکرد مورد توجه عمدهی محققین بوده است. از جملهی جدیدترین این روشها، روش انحنای شکل مودی میباشد که توانایی ذاتی این روش در شناسایی و مکانیابی آسیب بر همگان آشکار میباشد. در این پژوهش، روش جدید تشخیص خرابی بر مبنای اجزا محدود با در نظر گرفتن انحنای شکل مودی و اثرات نوفه حاصل از برداشت اطلاعات، توسعه داده شده است. دقت روش شناسایی خرابی پیشنهادی با نتایج آزمایشگاهی و عددی تحقیقات اخیر به مورد تایید گرفته است. در روش پیشنهادی، به منظور کاهش زمان تحلیل و حفظ حداقل دقت مورد نیاز، آنالیز حساسیت تعداد المان های مورد استفاده در اجزا محدود برای شناسایی دقت آسیب صورت گرفته است. درصد نوفه در هنگام برداشت اطلاعات باعث به وجود امدن خطای زیادی در امر شناسایی آسیب در روش های سنتی میگردد. به همین در این تحقیق، روش شاخص آسیب به منظور افزایش دقت به صورت توام با روش انحنای شکل مودی به کار گرفته شده است. نتایج مدلسازی تطابق بسیار خوبی با نتایج آزمایشگاهی داشته و نشان از دقت بالای روش مورد نظر در شناسایی آسیبهای دارد. روش تشخیص خرابی پیشنهادی در سناریوهای مختلف آسیب با شدت پایین و درصد نوفه بالا در اطلاعات ورودی مورد بررسی قرار گرفت، که در روش های دیگر تشخیص خرابی توانایی شناسایی آسیب با دقت بالایی را ندارد. نتایج حاکی از آن است که روش تشخیص خرابی پیشنهادی با شناسایی آسیب در مودهای بالاتر توانایی شناسایی خرابی های جزیی با درصد نوفه بالا را دارد.

Keywords:

جداگرهای پاندول اصطکاکی , شکنندگی لرزه‎ای , سطح خرابی , آنالیز غیر خطی فزاینده , طراحی بر اساس عملکرد