نقش خودشیفتگی در تمایل به مدیریت سود

مدیریت سود همواره به عنوان یکی از معضلات حسابداری مطرح بوده و پژوهشگران تلاش بسیاری برای رفع آن نموده­اند. اما با توجه به استمرار مشکل، به نظر می­رسد لازم است برای برطرف کردن آن، رویکردهای دیگری نیز مد نظر قرار گیرد. دراین پژوهش مدیریت سود با یک رویکرد رفتاری مورد توجه قرار گرفته و رابطه خودشیفتگی به عنوان یکی از ویژگی­های فردی و تمایل به مدیریت سود فرصت طلبانه در ۲۰۹ نفر از افراد شاغل در حرفه حسابداری مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و ابزار آن پرسشنامه می­باشد. روش نمونه­گیری تصادفی و برای آزمون فرضیه از رگرسیون استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد رابطه مثبت و معنی دار بین خودشیفتگی و تمایل به مدیریت سود فرصت طلبانه وجود دارد. به عبارت دیگر، افراد خودشیفته تمایل بیشتری به مدیریت سود فرصت طلبانه دارند. افراد خودشیفته ممکن است به دلیل احساس برحق بودن، قدرت طلبی و نیاز به اینکه مورد احترام و تمجید قرار گیرند، رفتارهای غیراخلاقی مانند رفتار مدیریت سود بروز دهند. بنابراین به نظر می­رسد در انتخاب مدیران مالی و حسابداران علاوه بر مهارت و خبرگی می­بایست ویژگی­های فردی شخصیتی افراد نیز مد نظر قرار گیرد. همچنین وجود سیستم­های کارآمد حسابرسی و کنترل مدیریت می­تواند به کنترل و تعدیل ویژگی­های فردی منفی این افراد کمک نماید. 

Keywords:

ویژگیهای فردی , خودشیفتگی , مدیریت سود فرصت طلبانه , رویکرد رفتاری