آشفتگی اخلاقی ( ارزیابی وضعیت اخلاقی جامعه از دیدگاه شهروندان تهرانی)

آشفتگی اخلاقی وضعیتی است که جامعه فاقد هنجارهای مشترک انتظام بخش کنشها و رفتار ، تعارض و ضعف قدرت این قواعد است . پرسش از آشفتگی اخلاقی و عوامل اجتماعی موثر بر آن مساله اصلی این پژوهش است که با بهره گیری از نظریه آنومی مورد بررسی قرار گرفته است.جامعه آماری پژوهش شهروندان تهرانی ۱۸ سال به بالا در سال ۱۳۹۶ است. از این جامعه به روش خوشهای چندمرحلهای نمونهای به حجم ۴۰۰ نفر انتخابشده است. روش پژوهش پیمایش بوده و دادهها با تکنیک پرسشنامه گردآوریشده و در کنار آن از داده های ثانویه نیز استفاده شده است. یافته های حاصله از داوری شهروندان نشان می دهد۴۷ درصد وضعیت اخلاقی جامعه را به میزان زیاد و خیلی زیاد آشفته و آنومیک ارزیابی کرده اند. شواهد عینی ساختاری نیز چنین ارزیابی را تایید می کند و حاکی از نقض و تخطی مکرر از قواعد ، قوانین اجتماعی و هنجارهای اخلاقی است. یافته های تبیینی پژوهش نشان می دهد ۶ متغیر احساس نابرابری، ضعف کنترل های اجتماعی، احساس نارضایتی ، فردگرایی ، ضعف گرایشهای دینی و کاهش مشارکت اجتماعی مجموعا ۷۲درصد تغییرات تلقی شهروندان از آشفتگی اخلاقی جامعه را توضیح می دهند.

Keywords:

آشفتگی اخلاقی , احساس نابرابری , احساس نارضایتی , فردگرایی , کنترل های اجتماعی