اثر بخشی طرحواره درمانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان نوجوان

پـژوهش حاضر با هدف بررسـی اثر بخشی طرحواره درمانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان نوجوان انجام گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شـد. بدین منظور از میان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان میانه در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بودند. بـا استفاده از روش نمونـه گیـری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و از بین آنها ۳۰ نفر که نمره بالاتر از میانگین داشتند به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش گروهی طرحواره درمانی قرار گرفتند، در صورتی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) را در دو نوبت (پیش آزمون و پس آزمون) تـکمیل کردنـد. از آزمون تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری دانش آموزان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش پیدا کرده است. بنابراین نتایج پژوهش نشان داد طرحواره درمانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان نوجوان تاثیر دارد.

Keywords:

طرحواره درمانی , کاهش پرخاشگری , دانش آموزان نوجوان.