سعادتنگری و لذتنگری بر روی پیوستار: کمیسازی سبک لذتبری سعادتنگر براساس یک مدل مفهومی در منابع اسلامی

چکیده هدف پژوهش حاضر ارائه ابزاری برای کمیسازی سبک لذتبری براساس یک مدل مفهومی در منابع اسلامی است. این مدل مفهومی، لذتبری را بر روی پیوستاری از سعادتنگری تا لذتنگری؛ دو رویکرد مهم در بهباشی نشان میدهد. برای استخراج مولفههای مدل مفهومی لذتبری سعادتنگر و لذتنگر در منابع اسلامی، از روش توصیفیـتحلیلی در گزارههای دینی و برای بررسی ویژگیهای مقیاس از روش پیمایشی استفاده شده است. به منظور تدوین مقیاس سبک لذتبری گویههای مناسب براساس مولفههای نظری طراحی شد. برای تعیین روایی ابزار، گویههای اولیه مورد ارزیابی کارشناسان روانشناسی که با متون اسلامی آشنایی داشتند، قرار گرفت. این مقیاس در نمونه ۳۶۰ نفری شامل طلاب علوم دینی و معلمان مقطع ابتدایی شهرستان قم اجرا شد. نتایج نشان میدهد مقیاس سبک لذتبری براساس منابع اسلامی ۹۲/۰ اعتبار دارد. توافق بالا میان نظرات اکثر کارشناسان (۳۳/۸۳ درصد) به محتوای پرسشها روایی محتوایی آن را نشان میدهد. نتایج تحلیل عوامل نیز روایی و ساختار عاملی مناسبی را نشان میدهد. نتیجه تحلیل عاملی اکتشافی استخراج پنج عامل مبتنیبر ویژگیهای سبک لذتبری کارآمد در منابع اسلامی بوده است. این پژوهش نشان میدهد که سبک لذتبری براساس منابع اسلامی قابل کمیشدن است و مقیاس ساختهشده، ویژگیهای روانسنجی لازم را دارد. این مقیاس از پنج عامل (تعالیجویی، مهارگری، هدفمندی، عاقبتاندیشی و میانهروی) تشکیل شده است.  

Keywords:

Keywords: well-being , eudaimonia , hedonia , Savouring style , Islamic sources. , کلیدواژهها: بهباشی , سعادتنگری , لذتنگری , سبک لذتبری , منابع اسلامی.