درآمدی بر الگوی حکمی و اجتهادی علوم اجتماعی اسلامی

چکیده ایده تولید «علوم اجتماعی اسلامی» از راهکارهای پاسخ به مسئله تبیین و فهم حیات انسانی و اجتماعی انسان و ارائه مدلهایی برای اداره بهتر جامعه است. اما مقصود از علوم اجتماعی اسلامی و علم دینی چیست؟ طرفداران و کسانی که علم دینی را ممکن میدانند پاسخهای مختلفی به این پرسش دادهاند. «الگوی حکمی و اجتهادی علوم اجتماعی» پاسخی برای تبیین چیستی، طبقهبندی و روششناسی علوم اجتماعی در مقام موجود و مطلوب و تلاشی در شکلدهی به یک برنامه پژوهشی برای تولید علوم اجتماعی اسلامی است. در این مقاله با رویکردی توصیفی و تحلیلی پس از ذکر مقدمات و مقصود از الگو و معرفت الگویی در مطالعه مرتبه دوم علوم اجتماعی، به تشریح دیدگاه الگوی حکمی و اجتماعی در چهار بخش: ۱. چیستی علوم اجتماعی، ۲. نسبت علوم اجتماعی با عقل و حکمت، ۳. نسبت علوم اجتماعی با تجربه و ۴. نسبت علوم اجتماعی با آموزههای نقلی پرداخته میشود. براساس این تبیین در دو بخش انتهایی به برخی الزمات روشی و آیندهنگارانه این الگو در تولید علوم اجتماعی اسلامی نیز اشاره میشود.

Keywords:

Keywords: Religious Science , Social Sciences , Wisdom , Experience , Teachings of Revelation , Methodology , Philosophy of Social Sciences , Social Ideology , کلیدواژگان: علم دینی , علوم اجتماعی , حکمت , تجربه , اجتهاد , روششناسی , فلسفه علوم اجتماعی , ایدئولوژیهای اجتماعی.