وقوع سویههای وروتوکسیژن باکتری اشریشیا کلی در مدفوع گاو و مقاومت آنتیبیوتیکی آنها در گاوداریهای اطراف شهرکرد

مقدمه: رنگهای بهطور معمول اشریشیا کلی در فلور میکروبی روده حیوانات خونگرم وجود دارد و از راه مدفوع در محیط پراکنده و موجب آلودگی آب، خاک و در نتیجه میوه و سبزیجات میشود .سویههای اشریشیا کلی انتروهموراژیک، گروهی از بیماریزاهای غذازاد و تهدیدی برای سلامت عمومی هستند و باعث بروز اسهال خونی و سندروم اورمیک همولیتیک (HUS) میشوند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی و شناسایی سروتیپ O۱۵۷: H۷ و سایر سویههای وروتوکسیژن و جستجوی ژنهای حدت (stx۲، stx۱، eaeAو rfbE) در کشت سوآب مدفوعی گاو با استفاده از آزمون واکنش زنجیرهای پلیمراز در منطقه شهرکرد است. مواد و روشها: در بهار و تابستان ۱۳۹۴، ۴۰۰ نمونه سوآب مدفوعی از گاوهای منطقه شهرکرد جمعآوری و به آزمایشگاه میکروبشناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد منتقل شدند. پس از انجام مراحل کشت، آزمونهای میکروبی و بیوشیمیایی برای جداسازی باکتری E.coli انجام شدند. از آزمون PCR برای تشخیص سروتیپ O۱۵۷: H۷ و جدایههای وروتوکسیژنیک با شناسایی ژن های rfbE، stx۱، stx۲ و eaeA استفاده شد. برای تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی جدایههای وروتوکسیژن، آزمون آنتیبیوگرام برای برخی آنتیبیوتیکهای رایج انجام شد. نتایج: سروتیپ O۱۵۷:H۷ از هیچیک از نمونههای آزمونشده جدا نشد، اگرچه نتایج PCR نشان دادند که از تعداد ۳۸۴ سویه جداشده، ۱۰۴ جدایه (۲۷ درصد) حاوی ژن stx۱، ۳۶ جدایه (۳۷/۹ درصد) حاوی ژن stx۲ و ۱۶ جدایه (۱۶/۴ درصد) حاوی هر دو ژن بودند و ژن eaeAدر ۲۸۰ جدایه (۹۱/۷۲ درصد) وجود داشت. از میان سویههای وروتوکسیژنیک، مقاومت آنتیبیوتیکی نسبت به آنتیبیوتیکهای تتراسایکلین (۱/۸۷ درصد)، آمپیسیلین (۶۲/۵۱ درصد)، سفتاکسیم (۳۸/۴۸ درصد)، جنتامایسین (۸۱/۲۵ درصد)، سیپروفلوکساسین(۲۲/۳ درصد) و سولفامتوکسازول (۲۲/۳ درصد) مشاهده شد. بحث و نتیجهگیری: اگرچه سروتیپ O۱۵۷:H۷ در مدفوع گاوها وجود نداشت، سایر جدایههای وروتوکسیژن از مدفوع گاو در محیط پراکنده میشوند و نسبت به برخی از آنتیبیوتیکهای رایج مقاومت زیادی نشان میدهند و بنابراین خطر جدی برای بهداشت انسان محسوب میشوند.

Keywords:

اشریشیا کلی وروتوکسیژنیک , مدفوع گاو , مقاومت آنتیبیوتیکی , واکنش زنجیرهای پلیمراز