شناسایی و طبقه بندی مولفه های تابآوری اجتماعی و اقتصادی در سکونتگاه های غیررسمی (مطالعه موردی: ناحیه ۶ منطقه ۴ شهرداری تهران با تمرکز محله خاک سفید)

عمدتا شهرها و سکونتگاهها در مکانهای در معرض وقوع انواع سوانح و مخاطرات طبیعی ایجاد شدهاند و نگاه مدیران و برنامهریزان شهری نگاه مقابلهای و کاهش مخاطرات بوده است. پژوهش حاضر به دنبال شناسایی و طبقهبندی مولفههای تابآوری در سکونتگاه غیررسمی در سطح محله خاکسفید است. این پژوهش در گروه تحقیقات کاربردی قرار دارد. برای جمعآوری اطلاعات از روش کتابخانهای و میدانی استفاده شد. معیارها و عوامل موثر بر تابآوری با مرور منابع تهیه شد و برای تهیهفهرست نهایی معیارها و اولویتبندی آنها از پرسشنامه استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامهها توسط ۲۰ نفر از کارشناسان متخصص، معیارها با روش FANP وزن داده شد. پوششزمین استخراجشدهازرویتصاویرماهوارهایلندستسال ۲۰۱۷، در نرمافزار ENVI ۴.۸ طبقهبندی شد. سپس، لایههای طبقهبندیشده در محیط IDRISI فازی و در ARC MAP روی هم گذاری شد. با تاثیر وزنهرکدامازمعیارهایموثردرمیزانتابآوریلایههاوترکیب نقشهها، میزانتابآوریمشخصشد و بر اساس مدل TOPSIS منطقه مورد مطالعه با توجه به میزان تابآوری رتبهبندی شد. نتایج پژوهش نشان میدهدتابآوری محله خاکسفید و بافتهای اسکان غیررسمی در برابر بحرانهای محیطی در سطح ضعیفی است. وقتی وضعیت فضایی هر یک از شاخصهای تابآوری را در سطح محله بررسی میکنیم شاهد شرایط متفاوت تابآوری آنها هستیم که معلول وضعیت متفاوت در ویژگی های کالبدی، اجتماعی، و اقتصادی است.

Keywords:

تابآوری اجتماعی- اقتصادی , تهران , خاکسفید , سکونتگاه غیررسمی , مولفههای تابآوری