مشترکات عرفانی در شعر محمد حسین شهریار و آثار جبران خلیل جبران
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
Abstract:
محمدحسین شهریار، شاعر پرآوازه ایران زمین و جبران خلیل جبران، شاعر و نویسنده سرشناس لبنانی، در دنیای معاصر بیشتر به نحله ادبی رمانتیسم منتسب اند. اما با وجود این، در بره های از زندگی، گرایش عارفانه در آثارشان رنگ بیشتری به خود می گیرد. علیرغم اینکه شهریار، مسلمان و جبران معتقد به آیین مسیحیت بود اما در آثارشان مفاهیم، نمادها و اصطلاحات عرفانی مشترک درخور تاملی به چشم می خورد. این پژوهش بر آن است تا نگرش ها و تمایلات عارفانه این دو ادیب و شاعر فرهیخته را در به کاربردن برخی مفاهیم، اصطلاحات و تعابیر عرفانی مشترک، چون عشق حقیقی و مجازی، وحدت وجود، مناجات عارفانه، مقام تسلیم و رضا، محبت، شهود، تسبیح و ثنا و همچنین کاربست برخی نمادهای عرفانی مشترک نظیر شب و روز، آتش و پروانه، می و شراب، صبح و شب و نور به صورت تطبیقی موردبحث و بررسی قرار دهد.
Keywords:
Authors
دانشیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ( نویسنده مسئول)
استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مترجمی زبان عربی، دانشگاه محقق اردبیلی
مراجع و منابع این Paper: