داستانهای عاشقانه؛ گونه غنایی یا روایی؟
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 253
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERLIT-70-235_002
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
Abstract:
بنای این تحقیق بر این پرسش گذاشته شده است که یک متن روایی باید چه معیارهایی داشته باشد که آن را بتوان نوع ادبی غنایی به شمار آورد. برای پاسخ به این سوال، نگارنده با روش توصیفی – تحلیلی سعی کرده است ویژگیهایی را که در داستانهای برجسته عاشقانه عامل روایی را در برابر عامل غنایی کم رنگ میکند، نشان دهد. عواملی مانند توصیف کشمکشهای عاطفی، وجوه شعری و غنایی، استفاده از زبان غنایی، حضور من راوی در متن، از مهمترین مولفههایی است که فراوانی و گسترش آن در یک متن، عنصر روایت را کم رنگ تر از عنصر غنایی جلوه میدهد. بنابراین در داستانهای عاشقانه غنایی مخاطب با صحنههایی رو به رو میشود که منشا آن عواطف و احساسات گوینده یا شخصیت داستان است. در چنین متنی کارکرد شعری (ادبی) و عاطفی متن بر کارکرد ارجاعی آن غالب است.
Keywords:
Authors
محمد پاشایی
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
ابوالفضل رمضانی
استادیار زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :