نقد و تحلیل محتوایی مقالات مجله ادب فارسی دانشگاه تهران از منظر علمسنجی

امروزه واژه تولید علم در ادبیات کشور ما جایگاه خاصی پیدا کرده و ذهن مسئولان و برنامهریزان امور علمی و پژوهشی را به خود معطوف داشته است. یکی از این بخشها که شایسته است موردبررسی موشکافانه قرارگیرد، تولید مقالات علمی– پژوهشی در مجلات معتبر علمی است. بدین­منظور، مقاله حاضر به تجزیه و تحلیل دادههای آماری برگرفته از وبگاه مجله ادب فارسی دانشگاه تهران با هدف بررسی آماری و تحلیلی تعداد نویسندگان مقالات، مدارک نویسندگان، مراکز و موسسات فعال در مجله، میزان همکاری بین نویسندگان و ...، در مجله مذکور پرداخته است. در این میان نتایج زیر به­دست­آمده است: ۶۰ مقاله بهصورت انفرادی و ۹۷ مقاله نیز بهصورت مشترک نگاشته شده است که ۶۳ مقاله از مقالات مشترک بهصورت همدانشگاهی و ۳۴ مقاله بهصورت غیرهمدانشگاهی بوده است. علیمحمد موذنی و ۷ نویسنده دیگر با ۴ مقاله پرتولیدترین نویسندگان بودهاند. تحلیل متون، ادبیات داستانی و عرفان و تصوف بخش اعظمی از موضوع مقالات را به خود اختصاص داده است. ۲۸ مقاله را اعضای هیئت­ تحریریه نگاشته شده که میانگین ۴۰/۱۰ را شامل میشود که مقبول است. در مجموع به ۴۰۳۹ منبع استناد شده که میانگین مورداستفاده برای هر مقاله ۷۲/۲۵ درصد است که میانگین مقبولی است؛ نیز میانگین سال انتشار ۲۲۷۴ منبع، یعنی ۳۰/۵۶ درصد از آنها بیشتر از ۱۴ سال است. دانشگاه تهران و خوارزمی با ۱۱۵ نویسنده، مجموعا ۷۵/۴۲ درصد تعداد کل نویسندگان را به خود اختصاص دادهاند که از نقاط ضعف مجله به­شمارمی­آید. سه نفر از هیئت تحریریه جزو پرتولیدترین نویسندگان هستند.

Keywords:

نقد , علمسنجی , تحلیل محتوا , ادب فارسی , دانشگاه تهران